بررسي تأثير رهبري آينده‌نگر بر اثربخشي سازماني: نقش ميانجي رفتار شهروندي سازماني

در دنياي متغير و متلاطم امروزي جهت دستيابي به اثربخشي سازماني، سبك‌هاي زيادي براي رهبري سازمان‌ها مطرح شده‌اند كه تمامي آنها در سبكي به نام رهبري آينده‌نگر خلاصه شده‌اند كه با تأكيد بر چشم‌اندازها و فلسفهءوجودي سازمان اثربخشي سازماني را بهبود مي‌بخشد. البته فقط رهبري مناسب كافي نيست و به رفتارهاي فرانقشي كاركنان نياز است تا سازمان به اثربخشي شايسته دست يابد. هدف مقاله حاضر شناسايي تأثير رهبري آينده‌نگر بر اثربخشي سازماني با نقش ميانجي رفتار شهروندي سازماني است. اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازلحاظ ماهيت توصيفيپيمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كارمندان سازمان جهاد كشاورزي استان گيلان به تعداد 385 نفر و نمونهء آماري پژوهش شامل 192نفر از اين كاركنان است كه با استفاده از فرمول كوكران محاسبه شده است. روش نمونه‌گيري نيز تصادفي ساده و بر اساس جدول اعداد تصادفي بوده است. در پژوهش حاضر، هم از مطالعات كتابخانه‌اي و هم از مطالعات ميداني براي جمع‌آوري داده‌ها و تحقق هدف پژوهش استفاده شد. داده‌ها از طريق پرسشنامه جمع‌آوري شد و به‌وسيله ضريب همبستگي پيرسون و مدل­يابي معادلات ساختاري (SEM) و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 25 و LISREL 8.8 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه رهبري آينده‌نگر داراي اثر مثبت و معني‌دار بر اثربخشي سازماني و رفتار شهروندي سازماني است. رفتار شهروندي سازماني نيز داراي تأثير مثبت و معني‌دار بر اثربخشي سازماني است. اثر غيرمستقيم رهبري آينده‌نگر بر اثربخشي سازماني با ميانجيگري رفتار شهروندي سازماني نيز مورد تأييد قرار گرفت.