مطالعه نظري ساختار هندسي و الكتروني مشتق هاي 1,4 ـ بيس(ديفنيل‌آمينو)بنزن و بررسي كارآمدي اين تركيب ها به عنوان ماده انتقال حفره در ديودهاي نورگسيل آلي (OLED)

تلاش مبني بر افزايش بهره تابشي چشمه هاي نورگسيل آلي از زمينه هاي مهم پژوهشي روز به شمار مي رود. ظرافت، دقت و شرايط بسيار ويژه لايه نشاني، در كنار ماندگاري و بهره تابشي از چالش هاي مهم فناوري ياد شده محسوب مي شود. از سويي توسعه روش هاي نوين مكانيك كوانتومي همچون نظريه تابعي چگالي (DFT) و ديگر روش هاي نوين امروزي، امكان شبيه سازي و غربالگري را براي بسياري از مواد داراي كاربرد صنعتي فراهم كرده است. در اين پژوهش با استفاده ازروش تابعي چگالي DFT، كارآمدي دسته اي از مشتق ها 1,4 ـ بيس(دي‌فنيل‌آمينو)بنزن به عنوان يك الگوي شيمي ـ فيزيكي براي كاربرد در سامانه هاي نورگسيل آلي موسوم به OLED ارايه شد. همچنين، محاسبه هاي مربوط به بازآرايي الكترون ـ حفره، انرژي يونش و الكترون خواهي در كنار ساير ويژگي هاي فوتو ولتايي افزون بر تأييد كارآمدي اين سامانه ها، اثر كليدي استخلاف در ويژگي هاي اين تركيب ها به عنوان لايه انتقال حفره در ديودهاي نورگسيل آلي را پيش بيني مي نمايد.