تعيين گروه‌هاي عاملي مؤثر بر شاخص گرانروي روغن موتور‌ها به وسيله‌ي روش ‌ FTIR و برازش خطي چند متغيره بر پايه‌ي الگوريتم ژنتيك

روغن موتور ها ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي بسياري دارند كه از آن ها مي توان به گرانروي، شاخص گرانروي، نقطه ي اشتعال، نقطه ي ريزش و غيره اشاره كرد. گرانروي يكي از مهم ترين ويژگي هاي روغن بوده و عامل بسيار مهمي در روغن هاي صنعتي به حساب مي آيد، زيرا تمام ويژگي هاي طراحي شده براي روغن هاي صنعتي به گرانروي آن ها ارجاع داده مي شود. تغيير گرانروي با دما با شاخص گرانروي اندازه گيري و بيان مي شود و براي تشخيص نوع روغن، از اين شاخص استفاده مي شود. هر چه اين  شاخص گرانروي بزرگ تر باشد نشان دهنده اين است كه گرانروي روغن نسبت به تغييرهاي دما تغيير كم تري دارد. درنتيجه با توجه به اهميت اين شاخص در روغن هاي روان كننده، و با توجه به اين كه شاخص گرانروي در روغن موتور ها تابعي از تركيب شيميايي روغن است، در اين پژوهش، با استفاده از يك فناوري طيف سنجي ساده مثل فروسرخ تبديل فوريه (FTIR)، آناليز روغن موتور ها صورت گرفت، سپس به وسيله ي روش انتخاب متغير الگوريتم ژنتيك، GA، عدد موج هاي مهم و تأثير گذار بر شاخص گرانروي روغن موتور ها مشخص شد و معلوم شد تركيب هاي دارنده ي گروه هاي عاملي آلكيل هاليد، آلكن، نيترو، اسيد، آلكان، آلكين و الكل بر شاخص گرانروي روغن موتور ها تأثير گذار هستند. مدل سازي شاخص گرانروي روغن موتور ها به كمك روش برازش خطي چند متغيره (MLR ) صورت گرفت. از روش هاي پيش پردازش گوناگوني مانند روش متمركز كردن به ميانگين و مقياس گذاري پيش از روش هاي MLR وGAMLR نيز استفاده شد. نتيجه هاي به دست آمده از مدل سازي با پارامتر هاي گوناگوني مانند ضريب برازش (R2 ) و ريشه ي دوم متوسط خطا ها ( RMSE) سنجيده شد. مقدارهايR2 و RMSE به دست آمده با استفاده ازGAMLR، به ترتيب 998/0و 954 /0  به دست آمدند