مقايسۀ منطقه‌گرايي در آسه‌آن و اتحاديۀ عرب

دو سازمان آسه‌آن و اتحاديۀ عرب تقريباً تاريخ مشابهي از نظر استعمار و به‌دست‌آوردن استقلال داشته‌اند. با اين ‌حال پس از شكل‌گيري، تجربه‌هاي متفاوتي را پشت سر گذاشته و وضعيت كنوني آن‌ها بسيار با يكديگر متفاوت است. پرسش اصلي اين نوشتار اين است كه چرا منطقه‌گرايي آسه‌آن نسبت به اتحاديۀ عرب موفق‌تر عمل كرده است؟ در اين مقاله با گردآوري مطالب به شيوۀ اسنادي و با كاربست روش تركيبي كيفي‌ و تحليلي با رويكرد مقايسه‌اي استدلال مي‌كنيم كه به اين چند دليل آسه‌آن نسبت به اتحاديۀ عرب موفق‌تر عمل كرده است: 1. وابستگي متقابل اندك اعضاي اتحاديۀ عرب و وابستگي متقابل نسبي كشورهاي آسه‌آن؛ 2. بازي با حاصل جمع صفر در اتحاديۀ عرب و بازي با حاصل جمع مثبت/مضاعف در ميان اعضاي آسه‌آن؛ 3. برخي ارزش‌هاي مشترك مانند اصل مداخله‌نكردن، يك واكنش كه در آسه‌آن به‌نسبت نهادينه ‌شده است و بهره‌برداري‌نكردن از ارزش‌هاي مشترك در ميان كشورهاي اتحاديۀ عرب. به اين دلايل از تجربۀ آسه‌آن با موفقيت نسبي و از تجربۀ اتحاديۀ عرب با عنوان ناموفق و ناكارآمد ياد مي‌شود.