ارزيابي تأثير فرم بر پايداري محله هاي شهري (مورد مطالعه: آمل)

محله ها از اركان اصلي شهرها هستند و بدون شك بخش مهمي از زندگي هر شهروند در آن ها سپري مي شود، ابعاد مختلف مسائل شهري در سطح محله‌ها به شكل واضح‌تري قابل‌درك است و فرم نيز به‌طور مستقيم و غيرمستقيم بر اين ابعاد تاثيرگذارند، بنابراين شناخت الگوي كالبدي و دستيابي به فرم مطلوب از موضوعات اساسي در راستاي نيل به توسعه پايدار است. از سوي ديگر تحولات شهرسازي و تمركز شهرداري بر فعاليت هاي كالبدي، رشد جمعيت و توسعه محله هاي مسكوني را به دنبال دارد كه لزوم توجه به فرم محلات شهري را به عنوان يكي از عوامل مؤثر در پايداري مطرح مي كند. هدف پژوهش حاضر شناسايي فرم و ارزيابي تأثير آنها بر پايداري محلات شهر آمل است. پژوهش حاضر از حيث هدف كاربردي و به لحاظ روش، توصيفي – تحليلي است. روش جمع‌آوري داده‌ها از طريق تكميل پرسشنامه با حجم 400 عدد و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي تي تك نمونه اي، فريدمن، تي هتلينگ، آنووا صورت گرفته است. براي سنجش فرم شهر براساس داده هاي موجود 12 شاخص مربوط به فرم تعريف عملياتي شده‌اند، سپس با كمك مدلSAW و GIS محلات شهر به سه فرم فشرده، مياني و پراكنده طبقه بندي و پرسشنامه‌هاي هر محله نيز بر اساس روش خوشه بندي تصادفي توزيع و تكميل شده‌اند. نتايج نشان داد بين پايداري در فرم هاي مختلف تفاوت معناداري وجود دارد و ميزان پايداري در فرم فشرده بيش از فرم مياني و پراكنده است و محله شماره 10 پايدارترين محله و محله شماره 25 ناپايدارترين محله شهر مي‌باشند. محلات به لحاظ پايداري در 4 گروه همگن دسته ‌بندي‌شده‌اند كه نتايج داد محله‌هاي واقع شده در گروه اول سطح پايين‌تري از پايداري برخوردارند و گروه چهارم كه در بردارنده محلات فرم فشرده هست، از پايداري بيشتري برخوردار هستند. همچنين در بررسي ابعاد پايداري بعد اجتماعي، داراي وضعيت نامطلوب و بعد كالبدي از وضعيت مطلوبي برخوردار بوده است.