مطالعات فازي، ريزساختاري و رفتار شكست اتصال فاز مايع گذرا در آلياژ نايمونيك 75 در دماهاي مختلف

در اين پژوهش، فرايند اتصال فاز مايع گذرا، روي آلياژ نايمونيك 75، توسط لايه واسط AWS BNi2، به ضخامت 32 ميكرون، مورد بررسي قرار گرفت. فرايند اتصال فاز مايع گذرا، در سه دماي مختلف 1050، 1100 و 1150 درجه سلسيوس، به مدت 60 دقيقه، انجام شد. از پراش پرتو ايكس، براي شناسايي مشخصات فازهاي بورايدي در اتصال، استفاده شد. نتايج آزمون ها براي آلياژ نايمونيك 75، نشان داد كه زمان و درجه حرارت، تأثير قابل مشاهده‌اي، روي تشكيل فازهاي بورايدي، مانند بورايد كروم و بورايد نيكل دارد. همچنين، استحكام برشي اين اتصالات، اندازهگيري شد. نتايج، حاكي از آن است كه ساختار اتصال، از سه منطقه انجماد هم دما، منطقه انجماد غيرهم دما و منطقه متأثر از نفوذ، تشكيل شده بود. نواحي متأثر از نفوذ نيز، با افزايش دما، از بين رفت و همگن سازي نسبي، در اتصالات، ايجاد گرديد. نتايج حاصل از استحكام برشي، نشان داد با افزايش دماي اتصال دهي، از 1050 به 1150 درجه سلسيوس، استحكام برشي، از 63 به 152 مگاپاسكال، افزايش يافت. بررسي سطوح شكست اتصالات در آلياژ نايمونيك 75، نشان داد كه با افزايش دماي اتصال، حالت شكست، از ترد به نيمه ترد و در نهايت، نرم، تغيير مي يابد كه اين موضوع، ناشي از كاهش تركيبات بين فلزي و ساختار يوتكتيكي است.