اثر بازدارنده روغن ماهي بر تمايز سلول هاي مزانشيمي به سلول چربي در گوسفند

در اين مطالعه، بيان ژن ها و ميرهاي (miRNA) مرتبط با تمايز، چرخه سلولي و متابوليسم در سلول هاي بنيادي مزانشيمي گوسفند زندي تحت تيمار روغن ماهي به عنوان منبع اسيدهاي چرب امگا 3 بررسي شد. سلول هاي بنيادي مزانشيمي گوسفند پس از جداسازي به منظور اثبات پرتواني بررسي شدند. سلول ها در حضور و يا عدم حضور 15 ميلي گرم بر ميلي ليتر روغن ماهي تيمار شدند و چرخه سلولي و القا مرگ برنامه ريزي شده در هر گروه از سلول ها به كمك فلوسايتومتري اندازه گيري شد (سه تكرار مستقل). در طراحي آزمايشي مشابه، اين بار بيان ميرها و ژن هاي پايين دست در مرحله رشد و تمايز به چربي در هر دو گروه مقايسه شد. سلول هاي مزانشيمي تيمار شده با روغن ماهي درصد آپوپتوز ثانويه بالاتري داشتند درحالي كه چرخه سلولي تحت تاثير قرار نگرفت. بيان ميرهاي تمايزي تحت تاثير تيمار قرار نگرفتند، با اين حال، بيان نسبي مير let-7a به طور معني داري در گروه روغن ماهي كاهش يافت. تيمار روغن ماهي بيان نسبي ژن peroxisome proliferator-activated receptor را كاهش (0/39) و بيان Interleukin 1 beta را افزايش (1/85) داد. در سلول هاي تمايز يافته به چربي بيان PPARG كاهش يافت. روي هم رفته، نتايج اين مطالعه خواص بازدارنده روغن ماهي بر تمايز سلول هاي مزانشيمي به سمت چربي را از طريق تاثير مستقيم يا غير مستقيم بر مسير تنظيمي PPAR نشان داد، با اين حال تفاوت معني داري در بيان مير هاي انتخاب شده، مشاهده نشد.