شرطيت اذن زوج در فعاليت هاي سياسي زوجه از ديدگاه اماميه و حنفيه

پژوهش حاضر با هدف بررسي شرطيت اذن زوج در فعاليت هاي سياسي زوجه از ديدگاه اماميه و حنفيه به صورت كتابخانه ايي و به شيوه توصيفي-تحليلي انجام شد. چون خانواده بنيادي ترين نهاد جامعه است، خداي متعال به روابط همسران توجه ويژه اي دارد و دستورات و مقررات خاصي را بر اساس رأفت و رحمت بر روابط آنها وضع كرده است. از جمله اين دستورات، قراردادن مرد در جايگاه مدير و سرپرست خانواده است كه لازمه اين سرپرستي، لزوم هماهنگي زوجه با زوج براي انجام فعاليت هايش است و شارع مقدس اين امر را با وضع شرطيت اذن زوج در فعاليت هاي زوجه محقق كرده است. بر اين اساس، فعاليت هاي سياسي زنان در قلمرو شرطيت اجازه شوهران قرار مي گيرد كه براي بررسي نظرات فقهاي اماميه و حنفيه در اين باره مي توان به موضوع خروج زن از منزل و اشتغال زن مراجعه كرد و ديدگاه آنها را به دست آورد؛ بدين صورت كه در بحث خروج زن از منزل، مشاركت زنان در فعاليت هاي سياسي كشور و در مورد اشتغال زن، دستيابي به مناصب سياسي قابل طرح است.