اثربخشي هيپنوتيزم درماني شناختي- رفتاري بر علايم باليني سندرم روده تحريك پذير

سندرم روده تحريك پذير اختلال عملكردي دستگاه گوارش است كه با درد شكمي، يبوست، اسهال يا تركيبي از علايم همراه است. هدف اين مطالعه بررسي اثربخشي هيپنوتيزم درماني شناختي رفتاري بر شدت علايم بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير بود. روش پژوهش مطالعه حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير مراجعه‌كننده به متخصصين گوارش شهر اروميه، در بازه ي زماني ارديبهشت تا خرداد ماه 1398 بود. از بين آن ها 30 بيمار به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه شدت و فراواني علايم روده (صولتي دهكردي و همكاران، 1390) در پيش آزمون و پس آزمون اجرا شد. گروه آزمايش طي 8 جلسه 60 دقيقه اي به صورت هفتگي تحت هيپنوتيزم درماني شناختي رفتاري قرار گرفتند، ولي گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكردند. داده‌هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات علايم سندرم روده تحريك پذير در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل در مرحله پس آزمون كاهش معناداري يافت (f=477.58,p 0.001). بر اساس نتايج مطالعه حاضر مي توان نتيجه گيري نمود كه هيپنوتيزم درماني شناختي رفتاري مي تواند در بهبود بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير موثر باشد.