تعيين شرايط مناسب براي تهيه كامپوزيت دنداني بر پايه رزين بيس‌فنول A-گليسيديل متاكريلات تقويت‌شده با نانوساختار ايروژل سيليسي

در پژوهش حاضر، كامپوزيت دنداني نوين بر پايه بيس فنول A-گليسيديل متاكريلات (Bis-GMA)/ تري اتيلن گليكول دي متاكريلات (TEGDMA) داراي پركننده نانوساختار ايروژل سيليسي آبگريز با تخلخل بالاي ۸۰٪، روزنه هاي با اندازه متوسط ۱۰ نانومتر و سطح ويژه m2/g  ۸۱۱ تهيه شد و اثر متغيرهاي فرايندي مهم شامل زمان نوردهي، نسبت وزني دو رزين و روش تهيه بر ويژگي هاي اين نوع كامپوزيت بررسي شد. شناسايي  ذره هاي ايروژل سيليسي و بررسي ويژگي هاي كامپوزيت دنداني  با استفاده از آزمون هاي FT IR، جذب و واجذب نيتروژن، تغيير رنگ و آزمون  استحكام فشاري انجام گرفت. نتيجه ها نشان دادند كه استفاده از ذره هاي نانوساختار ايروژل سيليسي به عنوان پركننده در كامپوزيت دنداني، شاخص سفيدي كامپوزيت به دست آمده را در مقايسه با رزين اوليه به طور چشمگيري افزايش مي دهد. با افزايش زمان نوردهي تا 40 ثانيه، شاخص زردي كامپوزيت به شدت كاهش و شاخص سفيدي آن افزايش يافت و پس از آن، هر دو شاخص ثابت ماندند. با حضور ذره هاي ايروژل در رزين دنداني، استحكام فشاري كامپوزيت به دست آمده تا 50% افزايش يافت. همچنين كامپوزيت تهيه شده با تركيب مونومرهاي Bis-GMA/TEGDMA با نسبت وزني 50.50 به دليل گرانروي پايين تر رزين و نفوذ بهتر آن به درون حفره هايي نانومتري پركننده، از استحكام فشاري بالاتر در مقايسه با كامپوزيت تهيه شده با نسبت وزني 70.30 از Bis-GMA/TEGDMA  برخوردار است. با استفاده از روش اختلاط ايروژل سيليسي با مونومر رقيق تر TEGDMA و سپس فرايند حباب گيري و اختلاط با رزين Bis-GMA و آغازگر، كامپوزيتي با استحكام فشاري بالاتر تهيه شد. همچنين استفاده از ايروژل سيليسي به عنوان تقويت كننده رزين دنداني منجر به افزايش درصد زنده ماندن سلول ها و كاهش سميت كامپوزيت دنداني شد.