بهينه‌سازي واحد تقطير‌ ‌اتمسفريك پالايشگاه نفت لاوان با تغيير نسبت ميعان هاي گازي در خوراك با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM)

در اين مقاله، يك روش مد ل سازي آماري براي بهينه‌سازي واحد تقطير اتمسفري پالايشگاه نفت لاوان ارايه شده است. با استفاده از روش سطح پاسخ  (RSM)، تأثير هم زمان مقدار نفت خام و ميعان هاي گازي بر روي ميزان توليد گاز‌مايع، نفتاي سبك و سنگين، نفت‌گاز و نفت‌كوره توسط نرم افزار Design Expert  بررسي شد. به اين منظور از 623 عدد آزمايش تجربي در شرايط عملياتي گوناگون استفاده شد. براي تعيين اهميت اثرها و بر هم كنش هر پارامتر  بر روي ميزان توليد هر يك از فراورده هاي خروجي، تجزيه و تحليل واريانس (ANOVA) به كار گرفته شد. نتيجه ها  نشان مي‌دهد كه مقدار R^2 بيش از 0.92و R^2 تعديل شده در توافق خوبي با R^2  مي‌باشد. پس از تأييد مدل رياضي ارايه شده، به منظور افزايش توليد فراورده هاي دلخواه و با ارزش افزوده بالا مانند نفتاي سبك و سنگين و كاهش توليد نفت‌كوره به عنوان يك فراورده ي غيردلخواه، بهينه‌سازي نيز انجام شد. مطابق با نتيجه هاي بهينه‌سازي و با درنظر گرفتن محدوديت‌هاي عملياتي، بيش ترين مقدار فراورده هاي دلخواه و كم ترين مقدار نفت‌كوره به عنوان هدف اصلي اين پژوهش، در مقدار خوراك كل (BPD) 56500  و با مخلوطي متشكل از 57 درصد ميعان هاي گازي و 43 درصد نفت خام دست يافتني است. در ادامه به منظور اجراي شرايط بهينه، تغييرهاي فرايندي لازم اعمال شد و شرايط بهينه با موفقيت اجرا شد.