بررسي تطبيقي نظام آموزشي مقطع كارشناسي پرستاري در ايران و دانشگاه راجيو گاندي هند

مقدمه: پرورش نيروهاي پرستاري كارآزموده و شايسته براي ارائه مراقبت‌هاي بهداشتي و درماني امري ضروري و بديهي است كه لازمه آن ارتقاء كيفيت آموزش است. مقايسه نظام‌هاي مختلف آموزش، محتوي و كيفيت برنامه درسي را ارتقاء مي‌دهد. اين مطالعه با هدف مقايسه نظام آموزش مقطع كارشناسي پرستاري در ايران با دانشگاه راجيو گاندي هند انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي تطبيقي، براي مقايسه ساختار برنامه آموزشي كارشناسي پرستاري ايران و دانشگاه راجيو گاندي هند در سال 1399 انجام شده است. براي مقايسه دو برنامه درسي، از الگوي Bready، استفاده شد. يافته‌ها: برخي ويژگي‌هاي بارز مانند تقويت كار گروهي دانشجويان و مهارت يادگيري خود راهبر در دانشجويان و كار كتابخانه‌اي در برنامه آموزشي دانشگاه راجيو گاندي هند مشهود بود. دانش‌آموختگان در هند بدون دريافت مجوزRN اجازه اشتغال به كار ندارند اما در ايران بعد از فارغ‌التحصيلي مي‌توانند شروع به كار مي‌كنند. نتيجه‌گيري: نظام آموزش پرستاري ايران و دانشگاه راجيو گاندي هند داراي اشتراكات زيادي هستند. پيشنهاد مي‌شود در ايران به انجام كار گروهي دانشجويان و مهارت يادگيري خودراهبر توجه بيشتري گردد و قبل از اشتغال به كار دانش آموختگان آزمون صلاحيت حرفه‌اي برگزار گردد.