اثربخشي آموزش خودمراقبتي رواني بر سلامت روان و اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم

زمينه و هدف: رشد و بالندگي هر جامعه‌اي مرهون نظام آموزشي آن جامعه است. نظام آموزشي زماني مي‌تواند كارآمد و موفق باشد كه به عملكرد تحصيلي يادگيرندگان را در دوره‌هاي مختلف توجه كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش خودمراقبتي رواني بر سلامت روان و اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان انجام شد. مواد و روش ها: طرح اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با گروه كنترل و آزمايش نابرابر بود. جامعه‌ آماري اين پژوهش، دانش‌آموزان مراجعه‌‌‌كننده به مشاوره مدرسه بودند كه چهل نفر از آنها (بيست نفر گروه كنترل و بيست نفر گروه آزمايش) به صورت نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات از مقياس افسردگي، اضطراب و استرس dass21 و اشتياق تحصيلي استفاده شد. آموزش خودمراقبتي رواني طي ده جلسه دو ساعته به گروه آزمايش ارائه شد. سپس از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. روش تحليل داده‌ها در سطح استنباطي با استفاده از تحليل كوواريانس چند‌متغيره انجام شد. ملاحظات اخلاقي: اين مقاله داراي كد اخلاق IR.IAU.ARAK.REC.1399.001 است. يافته ها: يافته‌ها حاكي از آن است آموزش خودمراقبتي رواني بر سلامت روان دانش‌آموزان اثربخش بوده (0/05 ‌P) و همچنين يافته‌ها نشان داد آموزش خودمراقبتي رواني بر اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان مؤثر نبوده است. نتيجه گيري: مي‌توان نتيجه گرفت آموزش خودمراقبتي رواني براي بهبود سلامت روان استفاده شود و همچنين آموزش خودمراقبتي رواني بر اشتياق تحصيلي اثري نداشته است.