بهينه يابي شرايط استخراج صمغ ريشه سريش به روش سطح پاسخ و بررسي خصوصيات فيزيكوشيميايي نمونه بهينه

صمغ هاي استخراج شده از منابع مختلف داراي خصوصيات عملكردي و رئولوژيكي متفاوتي نسبت به يكديگر بوده كه شرايط استخراج تأثير بسزايي بر اين خواص دارد. از اين رو مطالعه روش استخراج منابع جديد صمغ ها و بهينه يابي آن، با توجه به رفتار هاي متفاوت صمغ ها نسبت به يكديگر، بيش ازپيش اهميت پيدا كرده است. در اين پژوهش، بهينه يابي شرايط استخراج گلوكومانان ريشه سريش به عنوان يك منبع جديد هيدروكلوئيدي مورد مطالعه قرار گرفته است. براي اين منظور، اثر دما (80-30 درجه سانتي گراد)، نسبت آب به ماده جامد (100-50) و زمان (4-1 ساعت) بر راندمان استخراج، ويسكوزيته ظاهري و حلاليت با روش سطح پاسخ مدلسازي و بهينه يابي شد. نتايج نشان داد مدل درجه دو بهترين مدل براي توصيف داده ها مي باشد. دماي 79 درجه سانتي گراد، نسبت آب به ماده جامد 98.3 به 1 و زمان 3 ساعت و 12 دقيقه بهينه شرايط استخراج به دست آمد. تحت اين شرايط، مقدار ويسكوزيته ظاهري 250 ميلي پاسكال ثانيه، حلاليت 53.99 درصد و راندمان استخراج 72.43 درصد محاسبه شد. نتايج آناليز تركيبات شيميايي نشان داد كه نمونه بهينه بر مبناي وزن خشك داراي كربوهيدرات 86.52 درصد، 6.22 درصد پروتئين، 6.13 درصد رطوبت و 4.17 درصد املاح بودند. نتايج آناليز منوساكاريدها نيز نشان داد صمغ ريشه سريش با نسبت گلوكز به مانوز 1.1 به 1 از خانواده گلوكومانان ها است.