بررسي شبهة ترويج خشونت در آية چهارم سوره محمد با تكيه بر نظرية كنش گفتاري جان سرل

Investigating of the Promoting Violence Doubt, in the Fourth Verse of Surah Mohammad, Based on John Searle's speech Act Theory

از جمله شبهات مطرح شده پيرامون آيات جهاد در قرآن، نسبت دادن خشونت و ترويج آن در قالب احكام و اوامري است كه خداوند در برخي از آيات بيان نموده است. اين نوشتار با بيان اين شبهه و با عنايت به نظريه كنش گفتاري جان سرل، از طريق تحليل محتوا و گفتمان توليد شده در آيات مورد بحث، جهت ارايه پاسخ به اين شبهه، نگاشته شده است. با توجه به اين امر كهتا كنون از اين زاويه به مسيله حاضر نگريسته نشده بود، تلاش شد تا با محوريتآيه چهارم سوره محمد6 خوانشي تازه از اين آيه و آيات تكميلي ارايه شود. با بررسي اين آيه و ساير آياتي كه فضاي بحث را تكميل كردند، اين نتيجه حاصل آمد كه توجه به گزاره هايي نظير بافت دروني و زباني آيات، مخاطب و طرفين گفتمان، بيان تناسب حكم و جزا در نسبت با جرم، ايجاد پسا كنش بازدارندگي در مخاطب، استفاده مكرر از كنش گفتاري اظهاري در قالب تعليل، تعريف، تقييد، تقابل، تحديد و... جهت تنوير فضاي فكري مخاطب، ما را به نفي انگاره خشونت در آيه چهارم سوره محمد6و نيز ساير آيات تكميلي رهنمون مي سازد.

One of the doubts raised about the verses of jihad in the Qur'an is Attributing violence and promoting it to them in the form of the rules and commands that God has stated in the verses. This study has done to respond to this doubt by stating it by analyzing the content and discourse produced in the mentioned verses and attention to John Searle's speech act theory. Since this issue had not been looked from this viewpoint till now, an attempt was made to make a new reading centered on the fourth verse of surah Mohammad and the Complementary verses. As a result, pay attention to propositions such as the internal and linguistic context of the verses, The parties to the discourse, Expression of proportionality of sentence and punishment in relation to crime, the reaction of detention in the audience, Declarative speech action in the finding cause framework, Definition, restriction, confrontation, limitation and cite guide us to put away the Imagination of violence in the fourth verse of Surah Muhammad and other complimentary verses for enlightening of the audience's intellectual space.