آسيب ها و تهديدهاي ناشي از كاهش جمعيت بر امنيت نظامي

پژوهش حاضر با هدف احصاء نقش آسيب‌ها و تهديدهاي ناشي از كاهش جمعيت بر امنيت نظامي بوده است. اين پژوهش از نظر نوع، كاربردي و از نظر روش، توصيفي – پيمايشي بوده است. جامعه آماري اين تحقيق، كليه افراد صاحب‌نظر در سازمان آمار كه داراي مدرك كارشناسي ارشد به بالا و نيروهاي مسلح مستقر در تهران، اعم از ارتش، سپاه، ناجا، ستاد كل نيروهاي مسلح (داعا) و وزارت دفاع كه در محل‌هاي سرتيپ دومي به بالا يا مدرك كارشناسي ارشد به بالا هستند. حجم كل جامعه آماري 369 نفر مي‌باشد. براي تعيين حجم نمونه از فرمول حجم نمونه كوكران استفاده شده كه در نهايت تعداد 188 نفر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش از نوع تصادفي طبقه‌اي مي‌باشد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين تحقيق پرسش‌نامه است. تجزيه و تحليل داده‌ها فرضيه اصلي تحقيق را تاييد كرد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد بين متغيرهاي مستقل و وابسته رابطه معني‌داري وجود دارد. نتايج به دست آمده مويد اين مطلب بوده كه پيري و بي‌نشاطي جمعيت، ضعيف شدن نيروي دفاعي كشور، كاهش نيروي جوان در نيروهاي مسلح، كاهش قدرت نظامي، كاهش قدرت ملي و به خطر افتادن امنيت ملي در حوزه آسيب‌ها و كاهش قدرت تهاجمي، كاهش قدرت بازدارندگي، كاهش ريسك براي كشورهاي متخاصم، كاهش قدرت خنثي‌سازي تهديدها، كنترل جمعيت / سياست استعماري، كاهش ضريب امنيت ملي و اقتدار جهاني، تضعيف گسترده اقتدار سياسي و نظامي ايران در حوزه تهديدها را به دنبال دارد و جزء آسيب‌ها و تهديدهاي كاهش جمعيت در حوزه امنيت نظامي مي‌باشد.

No abstract