تدوين الگوي سنجش امنيت غذايي در ج.ا.ا

هدف از انجام اين پژوهش ارايه الگويي براي سنجش متغيرهاي امنيت غذايي در كشور جمهوري اسلامي ايران است. در اين پژوهش تركيبي از روش‌هاي كيفي و كمي استفاده شده است. به طوري كه ابتدا به منظور شناسايي متغيرهاي امنيت غذايي، مجموعه ادبيات و اسناد راجع به امنيت غذايي با استفاده از روش تحليل محتواي كيفي بررسي و مجموعه‌اي از متغيرها شناسايي و دسته‌بندي شدند. سپس اين متغيرها در طي يك پرسشنامه در اختيار 40 نفر از خبرگان قرار گرفت و از ايشان خواسته شد ميزان تاثير هر يك از متغيرها را بر ايجاد امنيت غذايي ارزيابي كنند. در نهايت وزن متغيرهاي سازنده امنيت غذايي با تكيه بر روش آنتروپي شانون محاسبه شد. براي سنجش تاثير متغيرهاي مكشوفه بر امنيت غذايي، از روش داده‌هاي تابلويي پويا و GMM نيز استفاده گرديد. بر اساس نتايج اين بخش؛ سه شاخص: امنيت غذايي تجميعي خانوار، ناامني غذايي و تنوع غذايي در ج.ا.ا به عنوان شاخص‌هاي سنجش امنيت غذايي شناسايي شد. در مجموع يافته‌هاي تحقيق 23 متغير براي سنجش امنيت غذايي در كشور مورد شناسايي قرار گرفت و اين متغيرها را مي‌توان در سه مقوله دسته‌بندي كرد كه عبارتند از: موجود بودن و دسترسي به مواد غذايي، توان اقتصادي خريد و انتخاب مواد غذايي، تامين سلامت و پايداري در دريافت مواد غذايي. در نهايت با تعيين وزن هريك از متغيرها و نيز وزن هريك از مقوله‌ها در ايجاد امنيت غذايي، الگوي نهايي سنجش امنيت غذايي در كشور به دست آمده است.

No abstract