عامليت بالقوه‌ي برقراري ارتباط كامپيوتري‌ همزمان مبتني بر ويدئو بر تمايل به برقراري ارتباط در داخل وخارج از كلاس درس و توانش بين‌فرهنگي فراگيران زبان انگليسي به ‌عنوان زبان خارجه

ساختارهاي تمايل به برقراري ارتباط و توانش بين‌فرهنگي جزو عوامل تأثير‌گذار بر موفقيت يا عدم‌موفقيت هر برقراري ارتباط هستند. تحقيق حاضر به بررسي عامليت بالقوه كلاس‌هاي برقراري ارتباط كامپيوتري همزمان مبتني بر ويدئو بر تمايل به برقراري ارتباط در داخل و خارج از كلاس درس و توانش بين‌فرهنگي فراگيران زبان خارجه پرداخت. بدين‌منظور، 52 فراگير سطح متوسط با پيشينه‌هاي فرهنگي متفاوت از طريق آزمون تعيين سطح سلوشنز انتخاب و به‌طور تصادفي به گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. داده‌‌هاي مورد نياز از طريق مقياس تمايل به برقراري ارتباط در داخل كلاس، مقياس تمايل به برقراري ارتباط در خارج از كلاس، و مقياس توانش بين‌فرهنگي جمع‌آوري شدند. ويدئوهاي مبتني بر فرهنگ با هدف بالا بردن آگاهي فراگيران نسبت به فرهنگ مقصد و تحريك توانش بين‌فرهنگي آن‌ها با كسب بصيرت نسبت به فرهنگ خود و ديگران در هر دو گروه مورد استفاده قرار گرفت. نرم‌افزار پروتكل اينترنت ديسكورد براي فراگيران گروه آزمايش فرصت تعامل در يك كانال گفتگو را فراهم آورد. اما گروه كنترل روي محتواي ويدئو‌ها مذاكره رودررو داشتند. نتايج نشان داد كه كلاس همزمان به پيشرفت آمار‌ي معنا‌دار‌ي در تمايل به برقراري ارتباط در داخل و خارج از كلاس منجر شد. در رابطه با توانش بين‌فرهنگي، گر‌چه در هر دو گروه افزايش توانش بين‌فرهنگي مشاهده شد، تفاوت معناداري بين دو گروه گزارش نشد. در دنيايي كه سريعاً رو به تنوع است، تسهيل تمايل به برقراري ارتباط فراگيران و تشويق آن‌ها براي اينكه سخنوراني بين‌فرهنگي شوند بايد جزو الويت‌هاي معلمين باشد.