معني زبان‌شناختي به مثابه سلول فيزيولوژيك: پيشنهاد «طرحواره سلولي شناختي معني»

مطالعه حاضر در تلاش است با استفاده پيكره زباني به ارائه تعريفي جديد از «معني» بپردازد. چارچوب نظري مورد استفاده در اين پژوهش ديدگاه نقشي‌ـ‌شناختي دولي و لوينسون (۲۰۰۱) از گفتمان است. پيكره پژوهش دربرگيرنده چهار روايت است كه شامل دو اثر انگليسي و دو اثر تركي مي‌باشد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه معني همانند يك سلول عمل مي‌كند. بنابراين، مطالعه حاضر معني را به‌مثابه سلولي فيزيولوژيك دانسته و آن را طرحواره‌اي سلولي‌ـ‌شناختي پيشنهاد مي‌كند. طبق طرحواره سلوليشناختي پيشنهادي در اين مطالعه، شكل‌گيري معني در زبان به مثابه تولد يك موجود زنده (مثلا انسان يا پروانه) است كه در سه مرحله شكل مي‌گيرد. بنابراين، تولد «پروانه»، «انسان» و «معني در زبان» از الگويي واحد پيروي مي‌كنند. در همه اين موارد، يك سلول/واحد (تخم در مورد پروانه، نطفه در مورد انسان و همچنين واژه در مورد زبان) در مرحله آغازين قرار دارد. در مرحله بعدي، واحد/سلول مذكور رشد نموده (تبديل تخم به كرم و شفيره در مورد پروانه، تبديل نطفه به گوشت/استخوان در مورد انسان، و كسب اطلاعات بيشتر و نو در مورد واژه در زبان) و در مرحله نهايي سلول به موجود زنده تبديل مي‌شود (كرم پروانه مي‌شود، نطفه انسان مي‌شود، واژه در بافت/گفتمان معني مي‌شود). هر يك از نمونه‌هاي مذكور در بافت خاص خود شكل مي‌گيرد: نطفه در رحم مادر، پروانه در محيط زيست خود و واژه در بافت/گفتمان رشد نموده و متولد مي‌شوند.