بررسي تأثير ارتقاء بهزيستي معنوي بر نارسايي هيجاني مبتلايان به پرفشاري خون

مقدمه و هدف: پرفشاري خون تركيبي از عوامل فيزيولوژيكي و روانشناختي است. به منظور كنترل بيماري، بايد علاوه بر مداخلات طبي، هيجانات بيمار نيز مديريت شوند. پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير بهزيستي معنوي بر نارسايي هيجاني مبتلايان به پرفشاري خون انجام شد. مواد و روش ها: اين يك مطالعه نيمه تجربي بود كه در سال 1399 انجام شد. نمونه پژوهش را 60 بيمار مبتلا به پرفشاري خون مراجعه كننده به بيمارستان اشرفي اصفهان واجد معيارهاي ورود به مطالعه تشكيل دادند. نمونه‏ها بصورت در دسترس انتخاب و با جدول اعداد تصادفي آنلاين به دو گروه مداخله و كنترل تخصيص داده شدند. گروه مداخله در هشت جلسه 90 دقيقه‏اي آموزشهاي معنوي شركت كردند؛ اما اين مداخله بر روي گروه كنترل انجام نشد. ابزار جمع‌آوري داده‏ها قبل و بعد از مداخله، مقياس نارسايي هيجاني تورنتو بود. داده­ها از طريق آزمون‏هاي توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، تعداد، درصد) و استنباطي (تي مستقل، تي زوجي، كاي اسكوئر) در نرم‌افزار SPSS 16 تحليل شدند. نتايج: ميانگين نمره نارسايي هيجاني قبل از مداخله در گروه مداخله 6.37±.69.53 و كنترل 5.10 ±71 بود كه اختلاف معنادار نداشت (0.49=P ). بعد از مدخله ميانگين نمرات در گروه مداخله 10.43 ±60.92 و كنترل 5.14 ±71.32 شد كه اختلاف معنادار داشتند (002/=P). ميانگين نمره دشواري در توصيف احساسات قبل و بعد از مداخله اختلاف معنادار نداشت (0.27=P )؛ اما بعد از مداخله ميانگين نمره كل نارسايي هيجاني و ساير خرده مقياس­ها به طور معنادار كمتر از قبل بود (0.003= P). نتيجه گيري: آموزش بهزيستي معنوي بر نارسايي هيجاني مؤثر بود. بنابراين، اين آموزشها مي‏تواند در برنامه حمايتي مبتلايان به پرفشاري خون پيشنهاد شود