تعيين قابليتهاي كليدي شبكه همكاران در پروژه هاي تحقيق و توسعه محصولات با سامانه هاي پيچيده (مطالعه موردي: يك سازمان صنعتي)

با توجه به اينكه پروژه‏هاي تحقيق و توسعه محصولات با سامانه هاي پيچيده(CoPS) نيازمند به منابع خاصي هست كه از عهده يك سازمان خارج است؛ همكاري در قالب شبكه، مهم‏ترين رويكرد سازمان‏ها در اين زمينه به حساب مي‏آيد. طبيعي است كه قابليت‏هاي شبكه همكاران نقش تعيين‏كننده‏اي در اين همكاري دارد، بنابر اين در اين مقاله با احصاء شاخص‏هاي اساسي اين قابليت‏ها از طريق مطالعه ادبيات و نظرسنجي از خبرگان يك سازمان توليدكننده محصولات با سامانه‏هاي پيچيده، شاخص هاي نهايي استخراج شدند و با نظرسنجي از خبرگان و استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري و نرم افزار LISREL، خوشه بندي در قالب مؤلفه‏ها صورت گرفت. اين مؤلفه‏ها شامل شايستگي همكاران (مشتمل بر دانش و مهارت، به‏روز بودن، داشتن استانداردها و توانايي مالي)، قابليت انجام وظيفه (شامل كيفيت انجام پروژه، زمان انجام آن و مسئوليت‏پذيري در حين و پس از اتمام پروژه) و قابليت تطبيق (شامل تطبيق ارزش‏ها، انعطاف در خروجي ها و تطبيق در زمان) مي‏شود. نتايج آزمون فرض‏ها نشان داد كه قابليت شايستگي اثر مثبت و تعيين كننده‏اي بر قابليت انجام وظيفه و قابليت انجام وظيفه اثر مشابهي بر قابليت تطبيق پذيري دارد، اما رابطه معناداري به صورت مستقيم، بين قابليت شايستگي و تطبيق پذيري وجود ندارد، هر چند كه به صورت غير مستقيم در ارتباط هستند.