پديد آورندگان :
حيدريان، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه مشاوره , غلامزاده جفره، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه مشاوره , شهبازي، مسعود دانشگاه آزاد اسلامي واحد مسجدسليمان - گروه مشاوره
چكيده فارسي :
هدف: ديسپارونيا و واژينيسموس مسئله‌اي مهم در زندگي زنان مبتلا به اين اختلال است و عواقب ناگوار و پيامدهاي مخربي بر فرد، نهاد خانواده و صميميت زوجي مي‌گذارد. ازاين‌رو هدف پژوهش فعلي بررسي تجربه زيسته زنان مبتلا به ديسپارونيا و واژينيسموس در مشاركت‌كنندگان پژوهش بود. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع پديدارشناسي بود و 9 مشاركت‌كننده زن كه مبتلا به اختلال ديسپارونيا و واژينيسموس بودند به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند و گردآوري داده‌ها از طريق مصاحبه نيمه ساختاريافته با آن‌ها تا رسيدن داده‌ها به اشباع ادامه يافت. بعد از جمع‌آوري داده‌ها و رونوشت آن‌ها توسط پژوهشگر از شيوه‌ي پديدارشناسي پنج مرحله‌اي گيورگي براي تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: تحليل داده‌ها به 12 جزء تشكيل‌دهنده‌ي تجربه زيسته زنان مبتلا به ديسپارونيا و واژينيسموس منجر شد كه شامل: فقدان آگاهي، تجربه علائم فيزيكي اضطراب، ترس، پيش‌بيني درد، احساس بي‌كفايتي و حقارت، احساس شرم، احساس نفرت از رابطه جنسي و همسر، احساس رنج، احساس خشم، احساس گناه، كاهش صميميت عاطفي و جنسي و پشيماني از ازدواج است. نتيجه‌گيري: نتيجه اين پژوهش ادبيات پژوهشي گذشته را در زمينه تجربه زيسته ديسپارونيا و واژينيسموس را غني‌تر مي‌كند. همچنين ساختار تجربه زيسته ديسپارونيا و واژينيسموس استخراج شده اين مطالعه براي تدوين و به كارگيري برنامه‌هاي پيش‌گيرانه و درماني اين آسيب و همين‌طور پيامدهاي آن كاربرد فراواني دارد. همچنين نتيجه اين پژوهش ادبيات پژوهشي گذشته را در زمينه تجربه زيسته ديسپاورنيا و واژينيسموس غني‌تر مي‌كند.
چكيده لاتين :
Aim: Dyspareunia and vaginismus are important issues in the lives of women with these disorders and have adverse, damaging consequences for the individual, the family, and the couple's intimacy. Therefore, the purpose of the present study was to investigate the lived experience of women with dyspareunia and vaginismus.
Methods: The method of this study was descriptive-phenomenological psychological in which nine female participants suffering from dyspareunia and vaginismus were selected through purposeful sampling and data collection was continued through semi-structured interviews until data saturation was reached. After collecting the data and transcribing them, the researcher used Giorgi’s five-step phenomenological data analysis method.
Results: Analyzing data led to 12 contributing components of the lived experience of women with dyspareunia and vaginismus which included: lack of awareness, experiencing the physical symptoms of anxiety, fear, predicting pain, feeling of inadequacy and inferiority, feeling of shame, hatred of sex and of spouse, a feeling of suffering, feeling of anger, feeling of guilt, decreased emotional and sexual intimacy, and regret about marriage.
Conclusion: The results of this study also enrich the previous research literature on the lived experience of dyspareunia and vaginismus. Also, the structure of the lived experience of dyspareunia and vaginismus derived from this study is widely used to develop and apply preventive and therapeutic programs for this condition and its consequences.
