تعاملات انساني مؤثر بر آماده‌سازي رواني خلبانان خطوط هوايي

Human Interactions Affecting the Psychological Preparation of Airline Pilots

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي تعاملات انساني مؤثر بر آماده‌سازي رواني خلبانان خطوط هوايي بود. روش: اين پژوهش با رويكرد كيفي و به روش تحليل مضمون انجام شد. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش، خلبانان يك شركت هواپيمايي در شهر تهران در سال 1398 بودند. به منظور جمع‌آوري اطلاعات و داده‌هاي لازم، پس از گزينش خلبانان براساس ملاك‌هاي نمونه‌گيري هدفمند، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با هر خلبان اجرا شد و اين روند تا رسيدن به اشباع نظري در پاسخ به سوالات مصاحبه ادامه يافت. در اين پژوهش مجموعا با 10 خلبان مصاحبه انجام شد سپس داده‌هاي بدست‌آمده، طبقه‌بندي و كدگذاري شدند. يافته‌ها: تحليل يافته‌هاي موجود به شناسائي تعاملات انساني مؤثر بر آماده‌سازي رواني خلبانان در قالب تعاملات ميان گروه پروازي، تعاملات ميان گروه‌هاي مرتبط با بحث پرواز و تعاملات خارج از محيط كاري منجر شد. تعاملات ميان گروه پروازي به صورت تعاملات ميان خلبانان و ساير گروه پروازي و مباحثي همچون احترام به جايگاه شغلي استخراج شدند. تعاملات ميان گروه‌هاي مرتبط با بحث پرواز، تعاملاتي بين‌بخشي بوده و در قالب مناسبات ميان خلبانان با مراقبت پرواز و ساير بخش‌هاي غيرپروازي شناسائي شدند. نهايتا غالب تعاملات خارج از محيط كاري، مرتبط با مباحث خانوادگي خلبانان بدست آمدند. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه تعاملات نامطلوب فراواني در حوزه‌هاي مختلف شغلي و خانوادگي خلبانان وجود دارند كه منجر به ناآمادگي رواني آنها مي‌شوند. اين امر لزوم بهبود كيفيت آموزش‌ حين‌خدمت خلبانان در رابطه با مواردي همچون تعاملات ميان گروه پروازي و تعاملات ميان خلبانان و خانواده آنها را نشان مي‌دهد.

Aim: The purpose of the present study was to explain the human interactions affecting the psychological preparation of airline pilots. Methods: Qualitative approach and thematic analytical method was used to conduct this study. The study population in this research were the pilots of an airline company in Tehran in 2019. In order to gather the necessary data, pilots were selected through purposive sampling criteria. Then, semi-structured interviews were conducted with each pilot and this process continued until theoretical saturation was reached. In this study, a total of 10 pilots were interviewed and the obtained data were classified and coded. Results: The analysis of the findings led to the identification of the influences of human interactions on the psychological preparation of pilots in the form of interactions between the flight crew, interactions between teams related to flight, and interactions outside the work environment. Interactions between the flight crew were extracted as interactions between pilots and other flight personnel and topics such as respect for the job position. Interactions between flight-related teams were inter-sectoral interactions and were identified in the form of relationships between pilots with air traffic controllers and other non-flight sectors. Finally, most of the interactions outside the work environment were related to the pilots' family issues. Conclusions: This study showed that there may be many undesirable interactions in different occupational and family areas of pilots that may lead to their psychological unpreparedness. This demonstrates the need to improve the quality of in-service training for pilots in relation to issues such as flight interactions and interactions between pilots and their families.