پديد آورندگان :
نژادصاحبي، ميثم دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني و فضاي سبز، كرج، ايران , خندان ميركوهي، عزيزاله دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني و فضاي سبز، كرج، ايران , كافي، محسن دانشگاه تهران - پرديس كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني و فضاي سبز، كرج، ايران
كليدواژه :
غدد نمكي , كلروفيل , گياه پالايي , نشت يوني , هالوفيت
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: آلوروپوس يكي از هالوفيتهاي بومي ايران است كه قابليت جذب، انتقال و دفع نمك از طريق غدد نمكي را دارد. بيسفنول اي در پساب تصفيه خانه فاضلاب شهري و صنعتي، آب سطحي و زيرزميني يافت مي شود و به سبب فعاليت استروژني موجب افزايش سرطان بيضه و سينه مي گردد. گونه هاي چمني به دليل سيستم ريشه اي افشان براي انجام عمل گياه پالايي خاكهاي آلوده مناسب هستند.
مواد و روش ها: اين آزمايش با هدف بررسي پاسخ مورفوفيزيولوژيك گياه علفي آلوروپوس بومي ايران به آلاينده بيسفنول اي در همزيستي با قارچ مايكوريزا به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي (48 واحد آزمايشي) انجام شد. تيمارها شامل چهار غلظت آلاينده بيسفنول اي (صفر، 5، 10و 15 ميلي گرم در ليتر)، دو سطح تلقيح مايكوريزا (گياهان بدون مايكوريزا و گياهان تلقيح شده با مايكوريزا گلوموس موسه) و 3 تكرار (در هر تكرار 2 گياه) بود. بذور در سيني هاي كشت با مخلوطي از ماسه، ورمي كولايت و خاك (1:1:1) كشت شدند. در مرحله بعدي گياهچه ها براي انجام تيمارهاي قارچ مايكوريزا به گلدان جديد (سطل4) انتقال داده شدند و همزمان 50 گرم زادمايه مايكوريزا آربوسكولار به خاك هر گلدان اضافه شد. تيمارهاي آلاينده بيسفنول اي به مدت دوماه توسط آب آبياري انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه تاثير بيسفنول اي با توجه به غلظت متفاوت بود. سطح برگ، تعداد ساقه، تعداد برگ و ارتفاع در غلظت 5 ميلي گرم در ليتر افزايش يافت و با افزايش غلظت به 15 ميلي گرم در ليتر اثر كاهشي بر اين صفات مشاهده شد. وزن خشك ريشه، سطح و حجم ريشه تا غلظت 10 ميلي گرم در ليتر افزايش يافت. طول ريشه، غلظت كلروفيل، نشت يوني تا غلظت 5 ميلي گرم در ليتر اختلاف معني دار نداشت و در غلظت هاي بالاتر طول ريشه و غلظت كلروفيل كاهش و نشت يوني افزايش يافت. وزن تر ريشه و محتواي نسبي آب با افزايش غلظت آلاينده تا 10 ميلي گرم در ليتر افزايش و در غلظت هاي 10 و 15 ميلي گرم در ليتر كاهش يافت. با افزايش غلظت بيسفنول اي درصد جذب بيسفنول اي از خاك توسط گياه كاهش و ميزان بيسفنول اي تجمعي در برگ و ريشه افزايش نشان داد. با افزايش غلظت آلاينده تا سه برابر، بيسفنول اي برگي به ميزان دو برابر افزايش يافت. تاثير مايكوريزا بر كليه صفات، به غير از ارتفاع ساقه معني دار شد به طوري كه نشت يوني كاهش و بقيه صفات مورد ارزيابي در گياهان تلقيح شده افزايش يافت.
نتيجه گيري كلي: در گياهان تلقيح شده با مايكوريزا، بيسفنول اي موجود در برگ و جذب بيسفنول از خاك بترتيب 30 و 40 درصد بيشتر از گياهان بدون تلقيح بود كه نشان مي دهد قابليت جذب بيسفنول اي در گياهان تلقيح شده بالاتر است. گياه آلوروپوس مي تواند تا 80 درصد بيسفنول اي خاك را توسط سيستم ريشه اي خود جذب كند و با انتقال آنها به شاخساره، آلاينده را از طريق غدد نمكي خود دفع كند كه نشان دهنده سازگاري و مقاومت بالاي آلوروپوس نسبت به آلاينده بيسفنول اي است.
چكيده لاتين :
Background and objectives: Aeluropus is one of the native halophytes of Iran that can absorb, transfer and excrete salt through the saline glands. Bisphenol A (BPA) is found in the effluents of municipal and industrial wastewater treatment plants, surface, and groundwater and due to estrogenic activity, it increases testicular and breast cancer. Grass species are suitable for phytoremediation because of their root system.
Materials and methods: This study was conducted to investigate the Morphophysiological response of Iranian native Aeluropus littoralis to BPA in symbiosis with mycorrhizal as a factorial experiment in a completely randomized block design with 48 pots. Treatments included 4 concentrations of BPA (0, 5, 10, and 15 ppm), 2 levels of mycorrhizal inoculation (non-mycorrhizal plants, and plants inoculated with glomus mosseae) and 3 repeats (2 plants per repeat). The seeds were placed in a transplant culture tray containing a mixture of sand, vermiculite, and soil (1: 1: 1) and irrigated 1 month. In the next step, the seedlings were transferred to another pot (bucket 4) to perform mycorrhizal fungal treatments, so that 5 g of mycorrhiza was added to the soil of each pot, and then the BPA pollutant was treated with irrigation water for two months.
Results: The results showed that the effect of BPA was different depending on the concentration. Leaf area, number of stems, number of leaves and height increased at a concentration of 5 ppm and this concentration did not show a significant difference with 10 ppm treatment, but with increasing concentration to 15 ppm, a decreasing effect on these traits was observed. As the BPA concentration increased to10 ppm, the root dry weight, root area, and root volume increased. Root length, chlorophyll concentration, ion leakage up to 5 ppm did not differ significantly, and at higher concentrations the root length and chlorophyll concentration decreased and ion leakage increased. Root wet weight and RWC increased with increasing contamination to a concentration of 10 ppm, but decreased at concentrations of 10 and 15 ppm. As the concentration of BPA increased, the percentage of BPA soil uptake by the plant decreased and the cumulative amount of BPA (leaf and root) increased. With a threefold increase in the concentration of the contaminant, leaf bisphenol A doubled. The effects of mycorrhiza on all non-height traits were significant. Plants inoculated with mycorrhiza had lower ionic leakage than non-inoculated plants, and the rest of the traits evaluated in inoculated plants increased.
Conclusion: In plants inoculated with mycorrhiza, the BPA in the leaves and the absorption of BPA from the soil were 30% and 40% higher, respectively, than the non-inoculated plants. The inoculated plants were able to absorb more BPA. Aeluropus can absorb up to 80 percent of the soil's BPA and excrete it through its salt glands through its transfer to the shoots, indicating this plant's high compatibility and resistance to BPA contaminants.
