كليدواژه :
حقوق رفاهي , تعهد به حمايت , تعهد به احترام , تعهد به ا حسن و قبح عقلي , اخلاق , نسبي گرايي , ذاتي , عدليه , معتزله يفاء
چكيده فارسي :
تحسين و تقبيح عقلي، يكي از مباحث بنيادين انديشه هاي بشري است كه همواره از بدو شكل گيري تفكرات انساني ، مدار گفتگو بوده است، نزاع ميان سقراط و افلاطون با سوفسطائيان بر محور اين امر بوده است كه آيا اصول ثابت و مسلمي براي سنجش و معيار حقيقت وجود دارد يا خير؟، در تفكر اسلامي نيز مبناي منازعه دو انديشه اشعري و عدليه،اين امر بوده است. تا زمان ابن سينا همه ي انديشمندان، قائل به ذاتي و عقلي بودن حسن و قبح بوده اند، ولي پس از آن برخي، رويكرد ديگري برگزيدند، گرچه خاستگاه اين مباحث ،درعلم كلام در بحث از صفات حق تعالي بوده است و متكلمان هر دو نحله فكري در اثبات نظريه خوددراين باره استدلال مي كردند، ولي نقش و تاثير آن در علوم ديگري چون اخلاق، و فلسفه اخلاق، غير قابل انكار است، اهميت وضرورت اين موضوع بدان جهت است كه انكار حسن وقبح ذاتي افعال پايه هاي جاودان رابراي امور ارزشي واخلاقي منتفي نموده و نسبيت گرايي اخلاقي را در پي خواهد داشت؛ لذا اين دوقضيه ام المسايل ومبدا المبادي همه ي احكام اخلاق انساني است و علاوه براين، درپرتو اين نظريه ،مسووليت اخلاقي معنا پيدا مي كند، از اين رو اين تحقيق به روش تحليلي وتوصيفي اين مهم را مورد بررسي قرار داده است.
