اثربخشي آموزش استواري رواني بر تحمل پريشاني و سرزندگي ذهني والدين كودكان مبتلا به سرطان خون

هدف:پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش استواري‌رواني بر تحمل‌پريشاني و سرزندگي‌ذهني والدين كودكان مبتلا به سرطان‌خون انجام شد. روش:روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌‌آزمون–پس‌‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه‌آماري شامل كليه والدين كودكان مبتلا به سرطان‌خون كه در سال 1399 در بيمارستان امام خميني تهران بستري بودند. نمونه پژوهش شامل 30نفر از والدين كودكان مبتلا به سرطان‌خون واقع در بيمارستان امام خميني بود كه با روش‌نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند.براي انجام پژوهش ابتدا از هر دو گروه پيش‌آزمون با استفاده از پرسشنامه تحمل‌پريشاني و سرزندگي‌ذهني به عمل آمد و سپس گروه آزمايش به مدت 9 جلسه هرهفته يك‌جلسه‌ي 150 دقيقه‌اي تحت آموزش استواري‌رواني قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات آموزشي، هر دو گروه در دو مرحله، يك مرحله بلافاصله پس از پايان آموزش و يك مرحله بعد از گذشت سه ماه از آموزش مجدداً پرسشنامه‌‌ها را تكميل نمودند و داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط تحليل شد.يافته‌ها:‌يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل در طي مراحل پژوهش تفاوت معناداري وجود دارد نتيجه‌گيري:نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه آموزش استواري‌رواني مي‌تواند منجر به ارتقاي سرزندگي‌ذهني و تحمل‌پريشاني شود.