بررسي كيفيت گزارشگري مالي بر مبناي ويژگي‌هاي حسابرسي در زمان عرضه اوليه

هدف: مشكلات نمايندگي در نتيجه تضاد منافع ميان مديران و سهامداران، ايجاد مي‌شود. حسابرسي به عنوان راهكاري كارآمد براي محدود كردن اختيارات مديران در روابط قراردادي محسوب مي‌شود. در اين مقاله، هدف بررسي الگوسازي كيفيت گزارشگري مالي بر مبناي ويژگيهاي حسابرسي در زمان عرضه اوليه است. روش: تحقيق حاضر بر اساس هدف، از نوع توصيفي و بر اساس ماهيت و روش از نوع همبستگي است. با توجه به اين كه اين تحقيق مي‌تواند در فرآيند تصميم‌گيري سرمايه‌گذاران مورد استفاده قرار گيرد، نوع تحقيق كاربردي محسوب مي‌شود. به همين منظور، داده‌هاي مربوط به شركت‌هاي پذيرفته شده براي اولين بار در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني سال هاي 1385 تا 1397 استخراج و از مدل رگرسيوني داده‌هاي مقطعي براي آزمون فرضيه‌هاي تحقيق استفاده شده است. يافته ها: نتايج تحقيق حاكي از آن است كه اندازه موسسه حسابرسي منجر به تغيير كيفيت گزارشگري مالي مي‌شود. هم چنين، نتايج فرضيه دوم بيانگر اين است كه در هنگام تغيير سطح كيفيت حسابرسي، كيفيت گزارشگري مالي نيز تغيير مي‌يابد. نتيجه گيري: نتايج تحقيق را مي توان به اين گونه تعبير كرد كه با تغيير سطح اثر تعاملي كيفيت حسابرسي و رتبه موسسه حسابرسي مطابق طبقه بندي جامعه حسابداران رسمي، كيفيت گزارشگري مالي شركت نيز دچار نوسان و تغيير مي‌شود.  دانش افزايي:كيفيت حسابرسي تاثير با اهميتي بر كيفيت گزارشگري مالي دارد و بررسي كيفيت حسابرسي در زمان عرضه اوليه مي تواند در ارزيابي سهام شركت­ها سودمند واقع شود.