تأثير تكليف دوگانه حركتي شناختي بر كاركردهاي اجرايي سالمندان داراي اضافه وزن

پژوهش حاضر به صورت باليني و با هدف مقايسه تأثير دو روش تمريني حركتيشناختي بر كاركردهاي اجرايي سالمندان داراي اضافه وزن انجام شد. شركت كنندگان تعداد 30 نفر از سالمندان 65 تا 80 ساله (ميانگين سني72 سال) شهر تهران بودند كه از طريق نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ پيش آزمون (بازداري پاسخ، حافظه كاري و حل مسئله) به عمل آمد سپس به طور تصادفي به دو گروه تمرينات تكليف منفرد (15 نفر) و تكليف دوگانه (15 نفر) تقسيم شدند. پس از پايان جلسه دوازدهم پس آزمون به عمل آمد و دو ماه بعد نيز آزمون پيگيري گرقته شد. از آزمون‌ آماري تحليل واريانس مكرر براي ارزيابي يافته‌ها استفاده شد. نتايج نشان داد اختلاف معناداري در كاركردهاي اجرايي در سه زمان پيش آزمون، پس آزمون و آزمون پيگيري وجود دارد. اما اثر تعاملي دو فاكتور گروه و زمان معنادار نيست. بنابراين دو روش تمريني بر كاركرد اجرايي سالمندان داراي اضافه وزن اثر يكساني دارند.