اثر كودهاي آلي و زيستي و ماده افزودني هيدرومكس بر پايداري علف‌كش نيكوسولفورون در خاك

به منظور بررسي كاربرد كودهاي آلي و زيستي و ماده افزودني هيدرومكس بر ماندگاري علف‌كش نيكوسولفورون در خاك، آزمايشي به صورت فاكتوريل و در قالب بلوك‌ كامل تصادفي با سه تكرار، در سال زراعي 94-1393 انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل كاربرد كودهاي آلي و زيستي در چهار سطح كود گاوي، كود ورمي‌كمپوست، مايكوريزا و  شاهد (بدون كود آلي) به عنوان فاكتور اول، مقدار كاربرد نيكوسولفورون در دو سطح 40 و 80 گرم ماده مؤثره به عنوان فاكتور دوم و كاربرد يا بدون كاربرد ماده افزودني هيدرومكس به عنوان فاكتور سوم انجام شد. براي تعيين باقيمانده نيكوسولفورون در خاك، در بازه زماني صفر (دو ساعت پس از سمپاشي)، دو، پنج، هشت، 16، 30، 60 و 90 روز پس از سمپاشي، از عمق‌هاي صفر تا 15 سانتي‌متري خاك نمونه‌گيري انجام شد و مقدار باقيمانده علف‌كش با روش آناليز دستگاهي (HPLC) اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه با افزايش مقدار كاربرد نيكوسولفورون، باقيمانده آن در خاك افزايش يافت. همچنين با افزايش مقدار كاربرد علف‌كش، سرعت تجزيه از 0.039 به 0.037 ميكروگرم در كيلوگرم در روز كاهش يافت اما نيمه عمر آن از 17.77 به 18.83 روز افزايش يافت. همچنين با كاربرد هيدرومكس (به همراه نيكوسولفورون 80 گرم ماده موثره)، سرعت تجزيه علف‌كش از 0.037 به 0.034 ميكروگرم در كيلوگرم در روز كاهش يافت و نيمه عمر آن از 18.73 به 20.39 روز در خاك افزايش يافت. با كاربرد كودهاي گاوي، ورمي‌كمپوست و مايكوريزا، سرعت تجزيه نيكوسولفورون در تيمار80 گرم (بدون ماده افزودني)، از 0.037 به‌ترتيب به 0.061، 0.056 و 0.051 ميكروگرم در كيلوگرم در روز افزايش يافت و نيمه عمر علف‌كش از 18.73 روز به 11.36، 12.38 و 13.59 روز كاهش يافت. در مجموع نتايج نشان داد كه استفاده از كودهاي آلي و زيستي با مقدار كاهش يافته علف‌كش (40گرم ماده موثره) به همراه ماده افزودني قادر است ماندگاري علف‌كش‌ها در خاك را كاهش دهد.