نقش ميانجيگري هوش هيجاني در رابطه با ابعاد نظريه ذهن با مهارتهاي اجتماعي در دانش‌آموزان با اختلال‌هاي يادگيري

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجي‌گري هوش هيجاني در رابطه بين ابعاد نظريه ذهن با مهارت‌هاي‌اجتماعي در دانش آموزان با اختلال هاي يادگيري بود. جامعه‌ي پژوهش حاضر كليه‌ي دانش‌آموزان داراي اختلالات يادگيري دوره ابتدايي كه در مراكز اختلالات يادگيري شهرستان شيراز و مرودشت مشغول به تحصيل بودند. مواد و روش: براي نمونه پژوهش، 227 دانش‌آموز به صورت هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات مورد نياز به وسيله آزمون نظريه ذهن استيرنمن(1999)، مقياس هوش هيجاني بار آن(1980) و مقياس سنجش مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون (1983) گردآوري شد. تجزيه و تحليل آماري به وسيله آزمون مدل ميانجي‌گري چندگانه با بيش از يك متغير مستقل با استفاده از برنامه آماري پريچر و هيز (2014) انجام شد.  يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد هوش هيجاني مي‌تواند نقش ميانجيگري را بين متغير نظريه ذهن، با مهارت اجتماعي را در كودكان با اختلال يادگيري را ايفا كند. اين بيانگر نقش ميانجي‌گري كامل (نه جزيي) ابعاد شادماني، واقع گرايي، روابط بين فردي، خويشتن داري و انعطاف پذيري در رابطه بين نظريه ذهن سطح دوم و مهارت‌هاي اجتماعي مي‌باشد. بحث و نتيجه گيري: بين نظريه ذهن و هوش هيجاني و مهارت اجتماعي در كودكان با اختلال يادگيري رابطه معني‌داري وجود دارد.