مقايسه اثر بخشي آموزش مبتني بر يادگيري معكوس و آموزش مبتني بريادگيري مشاركتي بر پيشرفت تحصيلي، خود تنظيمي تحصيلي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي شهرستان لامرد

مقدمه و هدف: ين پژوهش با هدف مقايسه اثر بخشي آموزش مبتني بر يادگيري معكوس و آموزش مبتني بريادگيري مشاركتي  بر پيشرفت تحصيلي، خود تنظيمي تحصيلي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي شهرستان لامرد  انجام شد. مواد و روش ها: كليه دانش آموزان كلاس ششم مدارس ابتدايي شهرستان لامرد در سال تحصيلي 9998 به عنوان جامعه آماري اين پژوهش و 60 نفر دانش آموز كلاس ششمي كه در سال تحصيلي 9998 در آموزشگاه خيريه ابوفاضل لامرد مشغول به تحصيل بودند به عنوان نمونه آماري پژوهش در نظر گرفته شدند. اعضاي نمونه پژوهش حاضر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. اعضاي نمونه در سه  گروه(گروه كنترل به تعداد 20 نفر، گروه آزمايش اول به تعداد 20 نفر وگروه آزمايش دوم به تعداد 20 نفر) گماشته شدند. روش پژوهش به صورت شبه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيري صورت گرفت و براي مشخص كردن نرمال بودن داده‌ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف استفاده شد. يافته ها: . يافته هاي پژوهش نشان داد كه اثر گذاري آموزش مبتني بر يادگيري معكوس بر پيشرفت تحصيلي، خود تنظيمي و درگيري تحصيلي نسبت به آموزش مبتني بر يادگيري مشاركتي بيشتر بوده است. بحث و نتيجه گيري: بين اثربخشي آموزش مبتني بر يادگيري معكوس و آموزش مبتني بريادگيري مشاركتي، بر  پيشرفت تحصيلي، خود تنظيمي و درگيري تحصيلي دانش‌آموزان پايه ششم ابتدايي شهرستان لامرد، تفاوتي معنادار وجود دارد.