بررسي تزريق پذيري و تخمين خورند سيمان در ساختگاه سد خرسان II

تزريق سيمان روشي متداول براي آب‌بندي و تحكيم پي و تكيه‌گاه‌هاي سد مي‌باشد. در پروژه‌هاي سدسازي معمولا بخش مهمي از منابع اختصاص يافته، صرف عمليات تزريق مي‌گردد؛ بنابراين نداشتن برآوردي از مقادير خورند سيمان مي‌تواند در برنامه‌ريزي اجراي پروژه مؤثر باشد. يكي از عوامل اصلي مؤثر بر تزريق و مقدار خورند سيمان، مشخصات جايگاه زمين‌شناسي است. در اين مقاله، با استفاده از داده‌هاي پانل تزريق آزمايشي در سنگ‌هاي آهكي تكيه‌گاه چپ سد خرسان II، رابطه بين خورند سيمان و چهار پارامتر شاخص كيفي سنگ، عدد لوژن، فاصله‌داري درزه‌ها و بازشدگي درزه‌ها مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه خورند سيمان داراي رابطه‌اي معكوس با شاخص كيفي و فاصله‌داري درزه‌ها است، اما با عدد لوژن و بازشدگي درزه‌ها رابطه مستقيم دارد. در بين پارامترهاي ذكر شده، عدد لوژن داراي بيشترين همبستگي با خورند سيمان است، با اين‌حال، همبستگي ضعيف نشانگر اثرگذاري عوامل ديگري نيز مي‌باشد. با توجه به اين مسئله مقادير خورند سيمان به ميزان فشار تزريق نرمال گرديده و همبستگي آن با پارامترهاي مورد اشاره بررسي شد. نتايج، بهبود قابل توجي، به خصوص در رابطه بين خورند نرمال شده و عدد لوژن نشان داد و ضريب تعيين بيش از 0.7 حاصل گرديد. رابطه ارائه شده مي‌تواند در تخمين خورند سيمان در ساختگاه‌هاي مشابه مورد سنجش و آزمون قرار گيرد.