مشخصات مقاومتي بستر رسي با خصوصيات خميري بالاي تثبيت شده با سرباره كوره ذوب آهن، خاكستربادي و دياتوميت

خاك رس با خصوصيات خميري بالا يكي از انواع خاك‌هايي است كه در اكثر نقاط ايران يافت مي‌شود. اين خاك به‌عنوان يك خاك مسئله‌دار شناخته‌شده و جهت استفاده از اين خاك در زيرساخت‌هاي حمل و نقل نياز به بهسازي و اصلاح مشخصات آن است. هدف اين تحقيق ارزيابي مشخصات مقاومتي خاك رس تثبيت شده با ضايعات صنعتي است كه علاوه بر تثبيت خاك، به دليل استفاده از ضايعات صنعتي داراي مزاياي زيست محيطي نيز مي‌باشد. در اين تحقيق از سرباره كوره ذوب آهن، خاكستربادي و دياتوميت به‌عنوان تثبيت‌كننده خاك رس استفاده‌ شده است. تثبيت با استفاده از سرباره كوره ذوب آهن، خاكستربادي و دياتوميت با درصد‌هاي 10، 20 و 30 درصد وزني خشك خاك انجام شد و نمونه‌ها در درصد رطوبت بهينه متراكم شدند. در تحقيق حاضر از آزمايش‌هاي تراكم و مقاومت فشاري محدودنشده (UCS) جهت مقايسه پارامترهاي مقاومتي خاك قبل و بعد از تثبيت استفاده ‌شد. نتايج به دست آمده نشان دادند كه سرباره به عنوان تثبيت كننده نسبت به خاكستربادي و دياتوميت عملكرد بسيار مناسبتري داشته است. نمونه تثبيت شده با 10 درصد سرباره با رسيدن به مقاومت 2.16 مگاپاسگال نسبت به ساير نمونه‌هاي تثبيت شده عملكرد بهتري داشت و نمونه بهينه است. اين نمونه نسبت به نمونه تثبيت نشده خاك رس 3.92 برابر افزايش مقاومت داشته است. نمونه‌هاي تثبيت شده با 30 درصد خاكستربادي و 30 درصد دياتوميت نيز با رسيدن به مقاومت‌هاي 0.9 و 1.03 مگاپاسگالي توانستند به ترتيب نسبت به نمونه تثبيت نشده 49 و 88 درصد افزايش مقاومت از خود نشان ‌دهند.