مطالعه آزمايشگاهي خصوصيات بتن حاوي بنتونيت و زئوليت به عنوان پوزولان طبيعي

استفاده از مواد پوزولاني در ساخت بتن، راه‌حل مناسبي براي كاهش منابع انرژي، توليد گازهاي گلخانه‌اي و مصرف سيمان مي‌باشد. در اين مقاله، تأثير استفاده از بنتونيت و زئوليت سمنان به جاي بخشي از سيمان در بتن بررسي شده است. در اين مقاله، 12 طرح مخلوط به همراه طرح مخلوط نمونه كنترل ساخته و مقايسه شده است. متغير اصلي، تغيير نسبت زئوليت و بنتونيت به وزن سيمان مي‌باشد كه درصدهاي 5، 10، 15 و 20 در نظر گرفته شده است كه نمونه‌ها در سه گروه با و بدون بنتونيت و زئوليت ساخته و تأثير هر كدام از اين مواد به تنهايي و در كنار هم، مورد بررسي و مقايسه قرار گرفته است. آزمايش‌هاي مقاومت فشاري و مقاومت كششي دو نيم شدن براي بررسي خواص و عملكرد بتن، انجام شده است. با توجه به نتايج آزمايش مقاومت فشاري، استفاده از زئوليت و بنتونيت همزمان (تركيب 5% بنتونيت و زئوليت) باعث افزايش 5% مقاومت فشاري نسبت به نمونه كنترل (بدون بنتونيت و زئوليت) است. همچنين با جايگزين كردن 20% زئوليت، مقاومت فشاري به ميزان 9% كاهش يافته است. در اغلب نمونه‌ها با جايگزين كردن زئوليت و بنتونيت به ميزان 10%، مقاومت فشاري افزايش يافته است. با توجه به نتايج مقاومت كششي در بتن‌هاي حاوي زئوليت و بنتونيت اگر مقدار زئوليت و بنتونيت بيش از 10% وزن سيمان شود، مقاومت كششي تا 23% نسبت به نمونه كنترل، كاهش مي‌يابد.