مطالعه مكان اتصال نمونه چوب بلوط بلند مازو در مقايسه با محل گره و شكم ارتعاش طولي

يكي از معضلات آزمون هاي غير مخرب در كشف ناهمگني ها در چوب و فراورده‌هاي چوبي، محل قرارگيري آن ها نسبت به گره و شكم ارتعاشي مي باشد. به طوري كه ممكن است ناهمگني هاي مخفي كه در محل گره ارتعاشي قرار گرفته اند، در اين گونه مواد تأثيري بر مدول الاستيسيته ديناميك نداشته باشند و قابل تشخيص نباشند. در اين تحقيق به بررسي ايجاد اتصال سربه سر ساده در تيرهاي بلوط بلند مازو (Quercus castaneifolia) با ابعاد 2×4×72 سانتي متر (طولي×شعاعي×مماسي) با بلوك هاي خارج شده از نواحي 0.06 و 0.50 سانتي متر طول تير همان تيرها پرداخته شده است. نتايج حاكي از آن داشت كه ايجاد اتصال در ناحيه‌ي 0.50 سانتي‌متر طول تير اثر معني داري بر مقادير حاصل از مدول الاستيسيته ي ديناميك ندارد، در حالي كه ايجاد اين اتصال در ناحيه ي 0.06 سانتي متر طول تير تاثير معني داري بر مقادير مدول الاستيسيته دارد. همچنين در هر دو نوع اتصال مقادير ميرايي ارتعاش و كارايي تبديل آكوستيك به ترتيب با افزايش و كاهش روبه رو شدند كه ميزان اين تغييرات در ناحيه ي 0.06 سانتي‌متر طول تير بيشتر بود. به طور كل مي توان گفت، با توجه به اثر گره و شكم ارتعاشي و از سوي ديگر محل قرارگيري اتصال در دو ناحيه، فاكتور كارايي تبديل آكوستيك فاكتور مناسبي براي تخمين زدن مكان اتصال و يا همان ناهمگني مي باشد.