مطالعه تجربي بررسي پايداري سيالات مگنتورئولوژيك با استفاده از نانوذرات آهن پوشش داده شده با سلولز

سيالات مگنتورئولوژيك، سوسپانسيوني از ذرات مغناطيس‌پذير در سيال پايه به همراه افزودني‌هاي پايدارساز هستند كه خواص رئولوژيكي آنها در حضور ميدان مغناطيسي تغيير قابل توجهي مي‌كند. نانوذرات مغناطيسي اكسيد آهن پوشش داده شده با سلولز از طريق روش هم‌رسوبي تهيه شدند. جهت تعيين ساختار و اندازه نانوذرات پوشش داده شده با سلولز از تكنيك‌هاي مختلفي نظير پراش اشعه ايكس و ميكروسكوپ الكتروني عبوري استفاده شد. از دستگاه مغناطيس‌سنج نمونه ارتعاشي جهت بررسي ويژگي‌هاي مغناطيسي ذرات استفاده شد. اثر افزودني سلولز بر پايداري بررسي شد. مقدار ته‌نشيني براي سيال بدون افزودني 70 درصد و با افزودني سلول، 55 درصد گزارش شد. اثر نانوذره آهن پوشش داده شده با سلولز در درصدهاي مختلف 0/5 ، 1 و 2 درصد نانوذره بر روي پايداري سيال بررسي شد. نتايج نشان داد كه در سه روز اول تقريبا همه نمونه‌ها با افزودن نانوذره كامال پايدار هستند. به طور كلي نتايج نشان داد كه نمونه حاوي 5 درصد وزني سلولز و 1 درصد وزني نانوذره پوشش داده شده با سلولز پايداري بالايي در گذشت بيش از يك ماه دارد. همچنين مقدار افزايش مقدار تنش برشي و تنش تسليم در نمونه بهينه حاوي نانوذره به نسبت نمونه بدون افزودني قابل توجه و حدود 10000 پاسكال بود.