آشكارسازي تغييرات كاربري اراضي با استفاده از تكنيك هاي شي گرا و پيكسل پايه مطالعه موردي: حوضه مردق چاي

آگاهي از تغييرات كاربري و پوشش سطح اراضي امري ضروري در برنامه‌ريزي صحيح در جهت توسعه پايدار به ‌شمار مي‌آيد. امروزه فناوري‌هاي سنجش‌ از دور به‌ عنوان عنصر اصلي در پايش كاربري اراضي و تغييرات پوشش گياهي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. پژوهش حاضر به منظور بررسي روند تغييرات كاربري اراضي با مقايسه روش‌هاي پيكسل‌ پايه و شي‌گرا در تهيه نقشه كاربري ‌اراضي حوضه مردق چاي با استفاده از تصاوير لندست در سال 2000 و 2020 انجام گرفت. ‌براي‌ مقايسه نتايج د‌ر ‌هر ‌د‌و ‌روش‌ از‌ د‌اد‌ه‌هاي‌ آموزشي‌ يكسان‌ براي‌ طبقه‌بندي‌ استفاد‌ه‌ گرد‌يد. سپس ‌روش‌هاي ‌ارزيابي‌ شامل‌ صحت‌ كلي‌ و‌ ضريب‌ كاپاي‌ طبقه‌بندي‌ استخراج و مشخص شد كه نتيجه طبقه‌بندي به روش شي‌گرا با ضريب كاپا و صحت كلي به ترتيب برابر با 0.89 و 91.08 براي سال 2000 و 0.92 و 93.66 براي سال 2020 نسبت به روش پيكسل پايه نتايج بهتري ارائه مي‌دهد. بر اساس نتايج حاصله از آشكارسازي تغييرات كاربري اراضي، بيشترين ميزان تغيير حادث شده مربوط به كاربري مرتع متراكم به مرتع متوسط با مقدار 35.448، كاربري خاك به مرتع متوسط با مقدار 27.686 و مرتع متوسط به مناطق مسكوني با مقدار 21.347 كيلومترمربع مي‌باشد. همچنين كمترين تغييرات حادث شده مربوط به كاربري كوهستان به خاك با مقدار 0.015، مناطق مسكوني به مرتع متراكم با مقدار 0.023 و مرتع متراكم به خاك با مقدار 0.081 كيلومترمربع مي‌باشد. آنچه كه در نقشه‌ها بسيار واضح است كاهش بيش از حد مراتع و تبديل آن به ساير كاربري‌ها مي‌باشد.