اثر سطوح آبياري و عناصر كم‌مصرف بر رشد و عملكرد گوجه گيلاسي در كشت بدون خاك

به‌منظور بررسي اثر حجم آبياري و مصرف محلول‌هاي غذايي بر عملكرد و اجزاي عملكرد گوجه گيلاسي، آزمايش گلخانه‌اي در شهرستان زاهدان به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح كاملاً تصادفي اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل دور آبياري در سه سطح I1:د10، I2:د15 و I3:د20 ليتر آب در متر مربع در روز به‌عنوان عامل اصلي و غلظت‌هاي مختلف عناصر كم مصرف در محلول غذايي هوگلند در 3 سطح N1: كاربرد عناصر كم‌مصرف با غلظت نصف محلول هوگلند، N2: كاربرد عناصر كم‌مصرف با غلظت معادل محلول هوگلند، و N3: كاربرد عناصر كم‌مصرف با غلظت يك و نيم برابر محلول هوگلند، به‌عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد كه بيش‌ترين ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد ميوه در بوته، عملكرد ميوه در هر چين، عملكرد نهايي ميوه، وزن خشك اندام هوايي در تيمار 20 ليتر آب در متر مربع در روز همراه با محلول غذايي كاربرد عناصر كم‌مصرف با غلظت يك و نيم برابر محلول هوگلند حاصل شد. بيش‌ترين كارآيي مصرف آب نيز از تيمارهاي 15 و 20 ليتر آب در متر مربع در روز و مصرف محلول غذايي يك و نيم برابر غلظت عناصر كم‌مصرف در محلول هوگلند به‌ترتيب با ميانگين‌هاي 6/55 و 6/10 گرم عملكرد نهايي ميوه تازه هر بوته بر ليتر آب مصرفي هر بوته حاصل شد. پژوهش‌هاي روابط همبستگي صفات نيز بيانگر رابطه مثبت و معني‌دار بين عملكرد نهايي ميوه با تمامي صفات مورد بررسي بود به‌گونه‌اي كه بيش‌ترين همبستگي (0/93 = r) را با صفت تعداد ميوه در بوته و كم‌ترين همبستگي (0/72 =r) را با صفت قطر ساقه داشت.