اثر توأم كدورت آب آبياري و بافت خاك بر صحت اندازه‌گيري رطوبت خاك با روش انعكاس‌سنجي زماني

هدف از اين پژوهش بررسي اثر سطوح مختلف كدورت آب آبياري و بافت خاك بر دقت اندازه‌گيري رطوبت خاك با استفاده از دستگاه انعكاس‌سنج زماني (TDR) بود. اين پژوهش در شرايط گلخانه‌اي در سه خاك با بافت (رس سيلتي، لوم رسي و لوم شني) و در 3 كدورت آب (صفر، 1500 و 3000 NTU) با سه تكرار انجام شد. در اين پژوهش رطوبت حجمي خاك ( theta;v) با استفاده از دستگاه TDR اندازه‌گيري شد و با مقادير اندازه‌گيري شده به روش وزني مقايسه شد. نتايج نشان داد كه دستگاه TDR در خاك لوم شني در تمامي سطوح كدورت آب آبياري داراي بيش‌ترين دقت بوده (به‌ترتيب در كدورت آب صفر، 1500 و NTUد3000 داراي ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE) برابر با 0/024، 0/027 و 0/038) و با افزايش ميزان رس خاك از دقت دستگاه كاسته شده است. بر اساس نمودار همساني ترسيم شده براي نتايج روش TDR و روش وزني، بيش‌ترين و كم‌ترين همساني بين دو روش به‌ترتيب در تيمارهاي لوم رسي + آب چاه (0/94 = R2) و رس سيلتي + كدورت NTUد1500 (0/84 = R2) مشاهده شد. نتايج نشان داد كه افزايش كدورت آب منجر به كاهش دقت دستگاه در بافت‌هاي خاك مورد بررسي شده است. بيش‌ترين دقت در اندازه‌گيري رطوبت خاك با استفاده از اين دستگاه در بافت لوم شني + استفاده از آب چاه در آبياري بود.