مباني حق انسان بر بدن خويش؛ بيان نظريۀ كار و طرح نظريۀ بدن براي بدن

در حال حاضر پيوند عضو يكي از روش‌هاي مهم درمان بيماري‌ها است؛ مطابق اعتقادات اوليۀ بشر، بدن تنها يك مجموعۀ محترم و داراي ماهيتي رمزآلود است؛ اما همراه با پيشرفت‌هاي علمي، انسان اهميت بدن و اعضاي آن را به‌منظور استفاده‌ در طرح‌هاي تحقيقي و عمليات‌هاي پزشكي دريافت؛ ازاين‌رو شناسايي رابطۀ انسان با بدن خويش تبديل به يك مسئلۀ مهم گرديد؛ شناسايي حق تصرف براي انسان در بدن خويش به‌منظور جلوگيري از هدررفت اعضاي بدن، انگيزۀ عمدۀ نظريه‌پردازان در حوزۀ مطالعات راجع به رابطۀ انسان با بدن خويش است؛ اما بحث راجع به مالكيت انسان نسبت به بدن خويش هميشه با چالش‌هاي اخلاقي، مذهبي و فرهنگي همراه بوده است؛ از اين رهگذر نظرياتي مانند نظريۀ كار در حقوق غربي مطرح شده است؛ در پژوهش حاضر نظريۀ بدن براي بدن با هدف رفع ايرادات و جبران كمبودهاي نظريۀ كار براي نخستين بار ارائه مي‌گردد؛ مطابق نظريۀ بدن براي بدن، استفاده از بدن انسان جزئي ضروري براي تحقيقات در حوزۀ سلامت است و اين ضرورت امري كاملاً جديد است و نبود سابقۀ تاريخي حاكي از تصرف انسان در بدن خويش، نمي‌تواند نافي چنين حقي در زمان حاضر باشد؛ چراكه مبناي معرفت بشر نسل به نسل تغيير مي‌كند؛ بنابرابن عقل بي‌زمان وجود ندارد و آنچه ديروز ضرورتي نداشته است، مي‌تواند امروز ضروري باشد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر نوع، كيفي و از لحاظ نحوۀ گردآوري‌ داده‌ها كتابخانه‌اي و مبتني بر مطالعۀ منابع برخط است.