تحليل كرنش در مرمرهاي مجموعه دگرگوني شمال گلپايگان با استفاده از دايره مور

هدف اصلي اين مقاله نشان دادن كاربرد بودين ها و استفاده از دايره مور در برآورد كمي كرنش طي دگرريختي است. با توجه به شكل گيري بودين ها در دو مرحله از دگرريختي پيشرونده (D1 و D4) در مرمرهاي مجموعه دگرگون شمال گلپايگان، تحليل كرنش دو بعدي براي اين دو مرحله از دگرريختي با استفاده از اين ساختار به انجام رسيده است. تحليل كرنش پايه برآورد طول اوليه بودين ها پيش از دگرريختي و اندازه‏ گيري طول كنوني بودين ها، پس از دگرريختي انجام شده است. محاسبه پارامترهاي طولي كرنش و دايره هاي مور ترسيم شده نشان مي دهند كه نسبت كرنش طي مرحله دگرريختيD1 1/06-2/35 و در مرحله دگرريختي D4، 1/10-2/84 است. تغيير مساحت مثبت طي مرحله دگرريختي D1 و تغيير مساحت مثبت و منفي در جريان مرحله دگرريختي D4 روي داده است. ميانگين زاويه برش براي دگرريختي D1، 22 درجه و براي دگرريختي D4، 24 درجه برآورد شده است.