عنوان مقاله :
ديرينه بوم شناسي استراكودهاي سازند قم در شرق سيرجان و جنوب غربي كاشان (حوضه پيش كمان سنندج-سيرجان)
پديد آورندگان :
محمدي ، ابراهيم دانشگاه تحصيلات تكميلي صنعتي و فناوري پيشرفته - پژوهشگاه علوم و تكنولوژي پيشرفته و علوم محيطي - گروه اكولوژي , حسني ، محمدجواد دانشگاه تحصيلات تكميلي صنعتي و فناوري پيشرفته - پژوهشگاه علوم و تكنولوژي پيشرفته و علوم محيطي - گروه اكولوژي
كليدواژه :
سازند قم , سنندج-سيرجان , ديرينه بوم شناسي , استراكود , پودوكوپيد
چكيده فارسي :
در اين مقاله ديرينه بوم شناسي استراكودهاي سازند قم در برشهاي بوجان و وركان مطالعه گرديده است. سن برشها بر اساس روزنهبران روپلين – شاتين (برش بوجان ) و شاتين (برش وركان ) تعين گرديده است. از برشهاي بوجان و وركان به ترتيب 44 و 33 گونه استراكود شناسايي گرديده است. گونههاي جنسCytheridea فراوانترين و غالبترين استراكودهاي برش بوجان هستند. بااينحال، در بخش پاييني برش بوجان، در كنار گونههاي جنس Cytheridea، گونههاي مختلف جنس Cytherella نيز وجود دارند كه به سمت بالا از فراواني Cytherella كاسته شده و جنسهاي Cytheridea،Neonesidea و Bairdia غالب ميگردند.استراكودهاي پودوكوپيد در روپلين 76% و در شاتين 86% جامعه استراكودي برش بوجان را تشكيل ميدهند. گونههاي Neonesidea elegans، Bythocypris pseudoreniformis، Paracypris pandyai، Paracypris sapperi و Paracypris naalunensis استراكودهاي غالب برش وركان بوده كه همگي پودوكوپيد بوده و 77% جامعه استراكودي را تشكيل ميدهند. بالا بودن ميزان استراكودهاي پودوكوپيد در هر دو برش حاكي از شرايط ديرينه بوم شناسي مساعد و فراواني اكسيژن بوده با اين تفاوت كه در برش وركان شرايط بوم شناسي يكسان بوده ولي در برش بوجان به سمت بالاي برش شرايط به حالت نرمال دريايي نزديكتر و ميزان اكسيژن نيز بيشتر شده است.