شيوه هاي اخلاقي در كارآفريني و جهت گيري يادگيري صادرات

فاقد عنوان لاتين

يكي از عوامل اساسي دستيابي به رشد اقتصاد پايدار و پر رونق، صادرات مي باشد كه مهم ترين هدف در سياستگذاري در بخش تجارت خارجي تلقي مي شود. در اين بين افزايش صادرات مواد غذايي و كشاورزي بعنوان يـكـي از اقـلام صـادرات غيرنفتي به منظور لزوم خروج از اقتصاد نفت محور، ورود به بازار اقتصاد جهاني و ايجاد تنوع در اقلام صادراتي، يكي از ضـروريـات توسعه اقتصادي كشور محسوب مي شود. بنابراين، بررسي متغيرهاي موثر در صادرات از اهميت بالايي برخوردار مي باشد. در مورد اهميت سعي و تلاش و كارآفريني با توجه به آموزه هاي ديني مي توان بيان نمود با بررسي آيه 39 سوره نجم، آيه15 سوره طه،آيه 22 سوره انسان به خوبي روشن مي شود كه محاسبه ابدي درباره شخصيت آدمي روي كار و كوششي است كه به خود او مربوط است. به بيان ديگر، ملاك شايستگي و ناشايستگي شخصيت در عالم بقا، كاري است كه انسان در دنيا انجام داده است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تاثير متغير جهت گيري يادگيري صادرات و كارافريني به همراه عوامل موثر بر آن بر عملكرد صادرات و يافتن نقش پارادوكسي متفير فاصله بازار و نقش تعديل گرايانه آن در رابطه بين دو متغير جهت گيري يادگيري و عملكرد صادرات مي باشد. براي آزمايش نمودن فرضيات تحقيق، از نمونه اي با تعداد 296 نفر فرد شاغل در شركتهاي حاضر در نمايشگاه بين المللي صنايع غذايي و كشاورزي در سال 98 به دست آمده است. با استفاده از پرسشنامه استاندارد و روش توزيع احتمالي تصادفي، داده ها را گردآوري نموده و اطلاعات را توسط نرم افزار spss و smartpls تجزيه وتحليل نموده ايم. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد: تعهد صادرات، منابع و شدت رقابت بر كارافريني صادرات اثري مثبت دارند اما تاثير فاصله بازار بر كارافريني صادرات رد شده است. هم چنين نتايج نشان از تاثير مثبت جهت گيري يادگيري و كارافريني صادرات بر عملكرد صادراتي شركت هاي نمونه تحقيق دارد، در عين حال افزايش متغير فاصله بازار، رابطه بين جهت گيري يادگيري صادرات و عملكرد صادرات را تضعيف كرده است.

فاقد چكيده لاتين