تدوين مدل اشتياق تحصيلي براساس راهبرد خودكارآمدي با ميانجي‌گري هوش هيجاني در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه شهرستان مريوان

Developing a Model of Academic Motivation Based on Self-Efficacy Strategy Mediated by Emotional Intelligence in High School Students in Marivan

خودكارآمدي با ميانجي‌گري هوش هيجاني در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان مريوان است. پژوهش از لحاظ هدف كاربردي، و از لحاظ اجرا توصيفي- همبستگي و تحليل آن براساس مدل ساختاري است. جامعۀ آماري شامل تمامي دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در سال تحصيلي 1399-1398 شهر مريوان است كه از ميان آن‌ها 330 نفر (174 پسر و 156 دختر) به‌صورت تصادفي با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات، از پرسشنامۀ اشتياق تحصيلي (AEQ)، پرسشنامۀ خودكارآمدي (SEQ) و پرسشنامۀ هوش هيجاني سيبرياشرينگ (SEIQ) استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و Amos صورت گرفت. ويژگي روان‌سنجي اين ابزارها در مطالعۀ فعلي بررسي شد و از مطلوبيت آن‌ها اطمينان حاصل شد. نتايج نشان داد هوش هيجاني و خودكارآمدي به‌صورت مستقيم به‌ترتيب با مقادير 35/0 و 30/0 تأثير معنادار، مثبت و مستقيم بر اشتياق تحصيلي دارند. علاوه‌براين مطابق نتايج، خودكارآمدي به‌صورت مستقيم توان پيش‌بيني اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان را دارد. همچنين خودكارآمدي از طريق هوش هيجاني به‌صورت غيرمستقيم مي‌تواند توان اشتياق تحصيلي را به‌صورت معنادار پيش‌بيني كندخودكارآمدي با ميانجي‌گري هوش هيجاني در دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهرستان مريوان است. پژوهش از لحاظ هدف كاربردي، و از لحاظ اجرا توصيفي- همبستگي و تحليل آن براساس مدل ساختاري است. جامعۀ آماري شامل تمامي دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در سال تحصيلي 1399-1398 شهر مريوان است كه از ميان آن‌ها 330 نفر (174 پسر و 156 دختر) به‌صورت تصادفي با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات، از پرسشنامۀ اشتياق تحصيلي (AEQ)، پرسشنامۀ خودكارآمدي (SEQ) و پرسشنامۀ هوش هيجاني سيبرياشرينگ (SEIQ) استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و Amos صورت گرفت. ويژگي روان‌سنجي اين ابزارها در مطالعۀ فعلي بررسي شد و از مطلوبيت آن‌ها اطمينان حاصل شد. نتايج نشان داد هوش هيجاني و خودكارآمدي به‌صورت مستقيم به‌ترتيب با مقادير 35/0 و 30/0 تأثير معنادار، مثبت و مستقيم بر اشتياق تحصيلي دارند. علاوه‌براين مطابق نتايج، خودكارآمدي به‌صورت مستقيم توان پيش‌بيني اشتياق تحصيلي دانش‌آموزان را دارد. همچنين خودكارآمدي از طريق هوش هيجاني به‌صورت غيرمستقيم مي‌تواند توان اشتياق تحصيلي را به‌صورت معنادار پيش‌بيني كند.

This study aims to develop a structural model of academic motivation based on self-efficacy strategy mediated by emotional intelligence in high school students in Marivan. In terms of purpose, this study is an applied research that was conducted using descriptive-correlative method and structural model analysis (SEM). The statistical population of the study included all high school students in the 2019–2020 academic year in Marivan. The sample group consisted of 330 subjects (174 boys, 156 girls) that were randomly selected by multistage cluster sampling. The Academic Engagement Questionnaire (AEQ) (Fredericks, Bloomfield, & Paris, 2004), the Schreira et al. (1982) Self-Efficacy Questionnaire, and the Sibriashring Emotional Intelligence Questionnaire (SEIQ) were used to collect data. Data analysis was conducted using SPSS and Amos software. The psychometric properties of these instruments were examined and their usefulness was ensured. The results showed that emotional intelligence and self-efficacy had significant positive direct effect on academic achievement with 0.35 and 0.30 respectively. The results also showed that self-efficacy and emotional intelligence directly and indirectly predicted students’ academic motivation respectively.