عنوان مقاله :
پيشبيني سطوح بهشياري بر اساس ابعاد كمالگرايي خودمحور، ديگرمحور و جامعهمحور
عنوان به زبان ديگر :
Predicting Mindfulness levels based on self-oriented, other-oriented, and socially prescribed perfectionism dimensions
پديد آورندگان :
غريبي، حميدرضا دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران , بشارت، محمدعلي دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران , منصوري، جميل دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، تهران، ايران
كليدواژه :
بهشياري , خودمحور , كمالگرايي , جامعهمحور , كمالگرايي , ديگرمحور
چكيده فارسي :
بهشياري، حالتي از حضور، و توجه باز و بدون قضاوت به لحظهلحظه زندگي است. كمالگرايي، يعني گرايش به تعيين معيارهاي عالي و تلاش براي بينقصبودن، با بهشياري در ارتباط است. اين پژوهش با هدف پيشبيني سطوح بهشياري براساس سه بعد كمالگرايي خودمحور، ديگرمحور و جامعهمحور، به روش همبستگي اجرا گرديد. از ميان جمعيت آماري شامل دانشجويان دانشگاه تهران (سال تحصيلي 96-95) به روش نمونهگيري دردسترس غيرتصادفي تعداد 265 نفر (35 دختر و 230 پسر) انتخاب شدند، و مقياسهاي بهشياي (MAAS) و كمالگرايي چند بعدي تهران (TMPS) را پر كردند. از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي جهت تحليل دادهها استفاده شد. يافتهها نشان داد كمالگرايي با بهشياري رابطه منفي معنادار دارد. در مدل رگرسيون خطي، يافتهها نشان داد ابعاد سهگانه كمالگرايي ميتوانند 18 درصد از تغييرات بهشياري را به صورت معنادار پيشبيني كنند (05/0>p). بر اساس يافتههاي اين پژوهش ميتوان نتيجه گرفت؛ ابعاد سهگانه كمالگرايي ميتوانند ميزان موفقيت فرد در زندگي بهشيارانه را تحت تأثير قرار دهند. چسبيدن به استانداردها و نگراني درباره انتظارات و واكنشهاي منفي ديگران در افراد كمالگرا اجازه نميدهد به اندازه كافي در اينجا و اكنون حضور داشته باشند.
چكيده لاتين :
The current study aims to predict the mindfulness levels based on three dimensions of perfectionism including self-oriented, other-oriented, and community-oriented. According to the aim of the study, descripted-correlation method was chosen. The Statistical population is comprised of all students of university of Tehran (in the academic year 2016–2017), and by using non-randomized available method, 265 students (230 males and 35 females) were selected. The Data collection tools include Tehran Multidimensional Perfectionism Scale (TMPS) and Mindful Attention and Awareness Scale (MAAS), whose questionnaires were filled out by the sample population. Pearson correlation coefficient and linear regression analysis were used to analyze the data. The findings showed a significant negative correlation between perfectionism and mindfulness. Linear regression model indicated that the triple dimensions of perfectionism could predict 18% of mindfulness changes significantly (p <0.05). Based on the findings of the present study, it can be concluded that the triple dimensions of perfectionism can affect the success of a person in mindful being. Adhering to standards and worrying about the expectations and negative reactions of others in the perfectionist will make them not be present enough here and now.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي كاربردي روان شناختي