تأثير آموزش فلسفه براي كودكان بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي دانش‌آموزان ابتدايي با رويكرد مبتني بر زمينۀ فرهنگي

The Impact of Teaching Philosophy Children at Psychological Flexibility at Elementary Students with a Cultural Based Approach

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش فلسفه براي كودكان بر انعطاف‌پذيري روان‌شناختي دانش‌آموزان پسر دورۀ ابتدايي شهر مريوان است. اين مطالعه به‌لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ شيوۀ گردآوري اطلاعات، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعۀ آماري شامل همۀ دانش‌آموزان پسر دبستاني شهرستان مريوان در سال تحصيلي 1397-1396 است. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از يك مدرسۀ ابتدايي پسرانه، 50 دانش‌آموز پسر انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. آزمودني‌ها قبل و بعد از آموزش، به پرسشنامۀ انعطاف‌پذيري روان‌شناختي (AAQ-II) پاسخ دادند. 17 جلسۀ 45 دقيقه‌اي (هر هفته يك جلسه) فلسفه براي كودكان (p4c) با استفاده از داستان‌هاي بومي ارائه شد. بستۀ آموزشي شامل داستان‌هاي انتخاب‌شده از ميان داستان‌هاي نويسندگان ايراني مانند مولوي، سعدي و... بودند. داده‌هاي گردآوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 21 و به روش تحليل كوواريانس تحليل شدند. نتايج نشان داد برنامۀ آموزش فلسفه براي كودكان با استفاده از داستان‌هاي بومي در انعطاف‌پذيري روان‌شناختي دانش‌آموزان ابتدايي مؤثر است. درمجموع، مطابق نتايج اين بررسي مي‌توان ادعا نمود برنامۀ آموزش فلسفه براي كودكان با تقويت بحث و گفت‌وگو و به‌چالش‌كشيدن تفكرات دانش‌آموزان ابتدايي موجب ارتقاي انعطاف‌پذيري روان‌شناختي آنان مي‌شود.

The purpose of this study is to investigate the effectiveness of teaching philosophy to children on the psychological flexibility of male elementary school students in Marivan. This paper is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group conducted with the aim of applying the results. The statistical population included all elementary school students in the city of Marivan during the 2017-2018 academic year. Using the available sampling method, 50 male students were selected and divided into two experimental and control groups. The participants answered the Acceptance and Action Questionnaire (AAQ-II) before and after the training. 17 45-minute sessions (one session per week) Philosophy for Children (p4c) were presented using native language stories. The educational package included stories selected from the narratives of Iranian authors such as Rumi, Saadi, etc. The collected data were analyzed using SPSS 21 software and analysis of covariance. The results of covariance analysis showed that Philosophy for Children program was effective in influencing students’ psychological flexibility. Overall, according to the results, it can be said that Philosophy for Children education enhances students’ psychological flexibility by strengthening discussion and challenging students’ thinking.