كارايي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر دشواري‌هاي بين فردي و اعتياد به اينترنت در ميان دانش‌آموزان

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Interpersonal Difficulties and Internet Addiction among High School Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي كارايي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) بر اعتياد به اينترنت و دشواري‌هاي بين‌فردي در ميان دانش‌آموزان دبيرستان در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه كنترل با پيگيري يك‌ماهه بود. شركت‌كنندگان پژوهش شامل 40 دانش‌آموز پسر (20 نفر گروه آزمايش و 20 نفر گروه كنترل) مقطع متوسطه دوم در سال تحصيلي 1399-1398 بودند كه به شيوۀ دردسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش عبارت بودند از پرسشنامۀ اعتياد به اينترنت يانگ (IAT) و پرسشنامۀ دشواري‌هاي بين‌فردي نوجوانان انگلس، هيدالگو و مندنز (QIDA). پس از اجراي پرسشنامه‌ها در ميان دانش‌آموزان، آزمودني‌هايي كه نمرۀ برش پرسشنامۀ اعتياد به اينترنت يانگ را به‌دست آوردند، در دو گروه كنترل و آزمايشي به‌صورت تصادفي قرار گرفتند. گروه آزمايش مداخله‌درماني را به مدت هشت جلسۀ دوساعته به شيوۀ گروهي دريافت كردند. پس از اتمام جلسات درمان از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد و بعد از يك ماه آزمون پيگيري انجام گرفت. براي تجزيه‌ و تحليل آماري داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 26 و به روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر استفاده شد. نتايج تحليل داده‌ها نشان مي‌دهد كه نمرات اعتياد به اينترنت و دشواري‌هاي بين‌فردي در پس‌آزمون در گروه آزمايشي به‌صورت معناداري كاهش يافت. اين نتايج در پيگيري يك‌ماهه نيز تداوم داشت. شيوۀ درماني مبتني بر پذيرش و تعهد (ACT) مي‌تواند به كاهش اعتياد به اينترنت و مؤلفه‌هاي دشواري‌هاي بين‌فردي منجر شود. اين شيوۀ درماني مي‌تواند روش مداخله‌اي مؤثري براي دست‌يافتن به روابط بين‌فردي رضايت‌بخش باشد.

The aim of this study is to investigate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Internet addiction and interpersonal difficulties among high school students in Tehran. The method of the present study is quasi-experimental with pretest and posttest and a control group with one-month follow-up. The participants of the study were 40 male students (20 in experimental group and 20 in control group) of secondary school in academic year 2019-2020, who were selected by random sampling method. The research instruments were Young’s Internet Addiction Questionnaire (IAT) and Engels, Hidalgo and Mendens’s Questionnaire about Interpersonal Difficulties for Adolescents (QIDA). After administering the questionnaires to the students, the subjects who scored the cut score of Young’s Internet Addiction Questionnaire were randomly assigned to the control and experimental groups. The experimental group received eight two-hour group sessions of therapeutic intervention. After the therapy sessions, a posttest was administered to both groups and a follow-up test was administered after one month. Data were statistically analyzed using SPSS 26 software and analysis of variance with repeated measures. The results of the data analysis showed that the scores for Internet addiction and interpersonal difficulties decreased significantly in the experimental group at the posttest. These results were verified in a one-month posttest. Acceptance and Commitment Therapy (ACT) can decrease the components of Internet addiction and interpersonal difficulties. This treatment can be considered as an effective intervention method to achieve satisfactory interpersonal relationships.