اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر نشخوار فكري، نگراني و حساسيت اضطرابي در افراد با نشانه‌هاي اختلالات اضطرابي

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر نشخوار فكري، نگراني و حساسيت اضطرابي در افراد با نشانه هاي اختلالات اضطرابي انجام شد. طرح پژوهش حاضر تحقيق موردي منفرد بود، شركت كننده‌هاي پژوهش شامل 3 آزمودني با نشانه‌هاي اختلالات اضطرابي با تشخيص روان پزشك مبني بر داشتن نشانه‌هاي اختلالات اضطرابي به روش نمونه‌گيري هدفمند به عنوان شركت‌كنندگان آزمايش انتخاب شدند.  ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه حساسيت اضطرابي، پرسشنامه حالت نگراني پنسيلوانيا و پرسشنامه نشخوار فكري نولن هوكسما و مارو  بود. قبل از شروع مداخله، هر 3 شركت كننده در يك جلسه مورد ارزيابي با ابزارهاي پژوهش قرار گرفتند. سپس 8 جلسه يك ساعته به مدت دو بار در هفته مداخله درمان شناخت رفتاري بر روي نمونه اجرا شد. لازم به ذكر است كه هر شركت كننده در ابتداي هر جلسه پرسشنامه هاي پژوهش را تكميل نمودند. به منظور بررسي فرضيه‌ها از آزمون شاخص هاي درصدي به صورت مطالعه موردي  استفاده شد. نتايج  حاصل از شاخص درصد بهبودي بلانچارد و اسكوارز نشان داد كه درمان شناختي رفتاري بر نشخوار فكري، نگراني و حساسيت اضطرابي در افراد با نشانه هاي اختلالات اضطرابي تأثير دارد