اثربخشي بازتواني شناختي بر ظرفيت حافظه كاري دانش‌آموزان پايه سوم ابتدايي مبتلا به اختلال يادگيري خاص (خواندن) با تعديل‌گري جنسيت

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي بازتواني شناختي بر ظرفيت حافظه كاري دانش‌آموزان پايه سوم مبتلا به اختلال يادگيري خاص(خواندن) با تعديل‌گري جنسيت انجام شد. مطالعه حاضر از نوع نيمه آزمايشي است كه در آن از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جهت تعيين نمونه تحقيق، از روش در دسترس استفاده شد و آزمون‌نما كه به عنوان ابزاري براي تشخيص مشكلات خواندن و نارساخواني دانش‌آموزان پايه دبستان به كار مي‌رود؛ در بين دانش‌آموزان پايه سوم شهر تبريز اجرا شد و دانش آموزاني كه نمره بالاتر از ميانگين پرسشنامه را بدست آورند به عنوان افراد داراي اختلال يادگيري خاص (خواندن) شناخته شدند و سپس از بين اين دانش‌آموزان؛ 60 نفر(چهار گروه 15 نفره) به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمايش (دو گروه 15 نفره كه يك گروه دختر و گروه ديگر پسر بود و تحت آموزش بازتواني شناختي قرار گرفتند) و دو گروه كنترل جاي‌دهي شدند. آموزش بازتواني شناختي به وسيله نرم‌افزار آموزشي  Smart Sound(برنامه رايانه اي 8 سطحي جهت بازتواني شناختي در اختلال خواندن)، به گروه آزمايش ارائه شد و حافظه كاري با استفاده از آزمون كرچنر (1985) اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس عاملي چند متغيره  مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه بازتواني شناختي موجب افزايش  ظرفيت حافظه كاري دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص (خواندن) مي‌شود و عامل جنسيت نقش تعديلگر دارد. بدين ترتيب كه بازتواني شناختي در ميان دختران بيشتر از پسران موجب افزايش ظرفيت حافظه كاري دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص (خواندن) مي‌شود.