ارزيابي بهره‌وري سازمان‌هاي آموزشي به روش داده بنياد طراحي مدل (مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان‌شرقي)

پژوهش حاضر در سال 1399 و با هدف طراحي مدل ارزيابي بهره‌وري دانشگاه آزاد اسلامي استان آذربايجان‌شرقي، با روش تحقيق كيفي از نوع داده بنياد انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل استادان و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز بودند. با رعايت قاعده نمونه‌گيري نظري و اشباع نظري، 25 نفر به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي از نوع هدفمند به عنوان اعضاي نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با انجام مصاحبه نيمه ساختار يافته گردآوري و با رويكرد سيستماتيك استراس و كوربين در سه مرحله، باز، محوري و انتخابي كدگذاري شدند و 943 كد باز و 144 كد محوري استخراج شد. براي عوامل مؤثر بر بهره‌وري، 649 كد باز و 35 كد محوري استخراج شد. با دو استراتژي بررسي عضو و بازبيني خارجي ارزشمندي پژوهش تأييد شد. با انجام آزمون نسبت، چون ميانگين محاسبه شده(4.21) در سطح اطمينان 99درصد (0.01=α) بزرگتر از ميانگين نظري(3) بود، لذا اعتبار مدل كلي تأييد شد. همچنين ميانگين محاسبه شده همه ابعاد مدل، در سطح اطمينان 95درصد (0.05=α)، بزرگتر از ميانگين نظري بدست آمد و اعتبار همه ابعاد مدل تأييد شدند. نتايج نشان داد كه شاخص‌هاي ارزيابي بهره‌وري دانشگاه، آموزشي، ‌پژوهشي، دانشجويي، فرهنگي و اعتبارات و امكانات مي‌باشند. دانشگاه مي‌تواند با رعايت بسترسازهاي فردي،‌ سازماني و فراسازماني، و رفع موانع ورودي،‌ فرايندي و خروجي، از طريق راهبردهاي درون سازماني و برون سازماني به پيامدهاي فردي، سازماني و فراسازماني بهره‌وري دست پيدا كند.